Δημήτρης Καρπέτης | Δύο ποιήματα

© Bernard Plossu

Ακολούθησε το δικό σου ταξίδι,

αυτό που πλέχτηκε στο ιστό 

των ατέλειωτων διαδρομών του εαυτού σου.

Ταξίδι χωρίς αραξοβόλι,

ένα ταξίδι γεμάτο σκιρτήματα φουρτουνιασμένα,

μεσοπέλαγα, κάποιες χειμωνιάτικες παγωμένες μέρες.

Ήθελες τη δική σου πορεία

μέσα από καιρούς δύσκολους

και συναισθήματα αφρόντιστα .

Ένα ταξίδι πέταγμα ψυχής

μαχαίρι που τρυπά της σιωπής το φόβο.

Ακολούθησε το δικό σου ταξίδι

μακριά από ακύμαντα νερά,

ένα ταξίδι που χάνεται

ανάμεσα σε αγκαλιές της νύχτας

και στις όμορφες αναπνοές των πρωινών.

Χείλια που αναζητούν 

ένα παρατεταμένο κόκκινο φιλί

δώρο απ’ τον πόλεμο της ζωής

για να συνεχίσουν το ταξίδι τους 

προς τους λησμονημένους παραδείσους

της καρδιάς τους.

Μη φοβηθείς το ταξίδι!

αυτές τις διαδρομές των χειλιών, 

που μυρίζουν αγάπη αυθεντική…!

 

***



Μάτια που ισορροπούν

στο ξεχείλισμα του ήλιου.

Μάτια υγρά που ζωγράφισαν

με δάκρυα το βαθυγάλαζο ουρανό.

Όνειρα που φυγαδεύτηκαν

κάποιες νύχτες γεμάτες μ’ αστραπές.

Μια πίκρα αποτύπωμα

στα μέρη της καρδιάς,

μια ζωή που βιάστηκε

να υποδεχτεί τα όνειρα.

Στο παζάρι της νύχτας

ξεπουλήθηκαν τα ματωμένα βλέμματα.

Φύλλα που πέφτουν ακατάπαυστα

οι σαστισμένες μας αναπνοές,

φύλλα που ένας άνεμος χαώδης

τα σκόρπισε στα ερημωμένα σοκάκια

ενός χειμωνιάτικου ουρανού.

 


Ο  Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.