Μέσα στα μάτια της λύκαινας, δύει η κραυγή. Και αυτή σωπαίνει. Είναι η ώρα να βγει για κυνήγι. Αρχηγός είναι της νύχτας. Αρχηγός είναι του δειλινού. Όταν τα πουλιά σωπάσουν, το φως και το σκοτάδι συναντώνται, στο καλπασμό της μέσα στους αστερισμούς. Μοναχική και αξιοπρεπής η σιωπή, την συντροφεύει. Πέρα από την άκρη της ανάσας φέγγει το λιβάδι του κυνηγιού. Πάντα όταν κάτι φεύγει, κάτι άλλο έρχεται. Και στο σημείο του ανταμώματος της απουσίας και της άφιξης, βρίσκονται, πάντα μαζί, το φως και το σκοτάδι, έτοιμα να αγαπηθούν. Δεν είναι ανάγκη να ξέρεις τα λόγια του τραγουδιού για να χορέψεις. Φτάνει να ξέρεις τον ήχο του ανταμώματος. Κραυγή τα βήματα, όσο σιωπηλά κι αν είναι. Δηλώνουν παρουσία, αναιρούν την απουσία. Ο ρυθμός είναι επιλογή. Η επιλογή οδηγεί τα βήματα. Κι αυτά οδηγούν την έκφραση. Μια ομιλία δίχως λόγια. Μα που είναι κατανοητή απ ‘ όλες τις γλώσσες του κόσμου, ανθρώπινου και μη, ορατού και μη. Γλυκαίνει πάντα η μέρα στη δύση της. Γιατί τότε είναι η ώρα του ανταμώματος με την επιθυμία. Μια γραμμή που μπορεί να χωρίζει αλλά που μπορεί και να ενώνει. Μια γραμμή που μπορεί να μορφοποιεί αλλά που μπορεί και να διαγράφει. Το βλέμμα του ορίζοντα, μια γραμμή, στη κραυγή της λύκαινας.
H Όρσα Δρετάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Το Άλικο Μπλε (Γαβριηλίδης 2016). Τότε που το σκοτάδι και το φως αγαπήθηκαν (Γραφομηχανή 2015). Στο θρόισμα του φεγγαριού (Γαβριηλίδης 2013). Το μπαχάρι της αυγής (poema 2013). Χάιδεψε ο άνεμος το φως (Βόλος 2011).
Έχει δική της περιοδική στήλη «Λέξεις πίσω από τον μύθο», στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα. Από το 2013 μέχρι σήμερα έχουν δημοσιοποιηθεί 56 άρθρα της.
