André Breton | Καλύτερα ἡ ζωή

© John Gutmann

Καλύτερα ἡ ζωή παρά τοῦτα τά δίχως πυκνότητα πρίσματα
κι ἄν ἀκόμη τά χρωματα εἶναι πιό καθάρια
καλύτερα παρά τούτη ἡ πάντοτε σκεπασμένη ὥρα παρά
τοῦτες οἱ τρομερές ἅμαξες ἀπό κατάψυχρες φλόγες
παρά τούτες οἱ ὑπερώριμες πέτρες
καλύτερα τούτη ἡ καρδιά μέ μιά χαραγματιά συλλήψεως
παρά τοῦτος ὁ βάλτος μέ τά μουρμουρίσματα
και τοῦτο τό ἄσπρο ὕφασμα πού τραγουδᾶ ταυτόχρονα στή
γῆ και στον αἰθέρα
παρά τούτη ἡ νυφική εὐλογία που σμίγει τό μέτωπό μου
μέ τό μέτωπο τῆς ἀπόλυτης ματαιότητας
καλύτερα ἡ ζωή
καλύτερα ἡ ζωή με τα σεντόνια της τά συνωμοτικά
και τις οὐλἐς τῆς δραπετεύσεως
καλύτερα ἡ ζωή καλύτερα τούτος ὁ ρόδακας στόν τάφο μου
ἡ ζωή τῆς παρουσίας τίποτε άλλο πάρεξ τῆς παρουσίας
πού μιά φωνή λέει Εἶσαι ἐκεῖ και μιά ἄλλη ἀποκρίνεται
Εἶσαι ἐκεῖ
ἀλίμονο δέν εἶμαι πουθενά

κι ὅμως ὅταν παίζουμε κάνοντας πώς πεθαίνουμε
καλύτερα ἡ ζωή
καλύτερα ἡ Ζωή σεβάσμια νηπιότητα
ἡ ταινία πού φεύγει ἀπό τό μέτωπο φακίρη
μοιάζει μέ τά στηθαῖα, κόσμε, τῶν δρόμων σου,
ἐλάχιστα τό κορμί τῆς γυναικός ἄν μοιἀσει
τοῦ κάκου ὁ ἥλιος ναυαγεῖ
ἐνατενίζοντας ὅλο τό μάκρος τῆς τροχιᾶς
ὀνειρεύεσαι
ἤ μοναχά σφαλίζοντας τά μάτια στή λατρεμένη θύελλα πού
ἕχει για ὄνομα τό χέρι σου
καλύτερα ἡ ζωή
καλύτερα ἡ ζωή μέ τίς αἴθουσες της ἀναμονῆς της
ὅταν κανένας ξέρει πώς ποτέ του δέν θά μπεῖ
καλύτερα ἡ ζωή παρά τοῦτες οἱ λουτρικές ἐγκαταστάσεις
πού τήν ὑπηρεσία τήν ἐκτελοῦν περιδέραια
καλύτερα ἡ μακρόχρονη και δυσμενής ζωή
ὅταν ἐδῶ σέ ἀκτίνες ὄχι τόσο γλυκές
θά ξανακλείνονται τά βιβλία
ὅταν ἐκεῖ θά ἧταν καλά παρά καλύτερα
θά’ταν ἐλεύθερα
ναί
καλύτερα ἡ ζωή
καλύτερα ἡ ζωή σάν φόντο περιφρόνησης
σ’αὐτή τήν κεφαλή τήν ἐπαρκῶς ὡραία
σάν τό ἀντίδοτο αὐτῆς τῆς τελειότητας
πού τήν καλεῖ καί τή φοβᾶται
ἡ ζωή τό φτιασίδι τοῦ Θεοῦ
ἡ ζωή ὡσάν παρθένο διαβατήριο
μιά μικρή πολιτεία σάν τήν Πόντ-α-Μουσόν
κι ὅπως τά πάντα κιόλας ἔχουν εἰπωθεῖ
καλύτερα ἡ ζωή

Μετάφραση: Ανδρέας Καραντώνης 

Αφήστε μια απάντηση