Μάριος Ποντίκας | Κουταμάρες (Και μία εξυπνάδα)

Οι αστυνομικοί των Ειδικών Δυνάμεων στέκονταν απέναντί μας αρματωμένοι και ακίνητοι, σαν πύργοι σιδερόφρακτοι, φυτεμένοι στην άσφαλτο. Εμείς φωνάζαμε «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι» φωνάζαμε και «προδότες – πολιτικοί – θα μπείτε – φυλακή» φωνάζαμε «ουουουου», ώσπου εμφανίστηκαν οι πρώτοι πολιτικοί, περιστοιχισμένοι από τους μπράβους τους. Ανάμεσά τους αναγνωρίσαμε κάποιους δημοσιογράφους. Ξεσπάσαμε. Ό,τι χυδαιότερο σκεφτόταν κάποιος το φώναζε, «γαμήσου […]

Μάριος Ποντίκας | Κουταμάρες (Και μια εξυπνάδα) Β’ Τόμος

Ποια Κομπαρσίτα; “Τι δεν κατάλαβες; Ποιό είναι αυτό που δεν κατάλαβες; Ότι ένα ακορντεόν δεν είναι δώρο γάμου; Παίζω εγώ ακορντεόν; Παίζει η Ελένη; Όχι, κι ούτε έχουμε σκοπό να μάθουμε. Λοιπόν, τι δεν κατάλαβες; Γιατί δεν ρώτησες πριν το αγοράσεις; Ας μας έδινες τα χρήματα τουλάχιστον, όχι πήγες και τα πέταξες για ένα ακορντεόν. […]

Μάριος Ποντίκας | Ζήτω

Απόσπασμα από το διήγημα “άπνοια. Άπνοια”. Σελίδες 48, 49. Πρώτ’ απ’ όλα το ψυγείο. Το λάστιχο της πόρτας του χάλασε και δεν κλείνει καλά, δεν κάνει επαφή. Το αποτέλεσμα είναι να χάνεται η ψύξη, να καίγεται ρεύμα χωρίς λόγο, και τα τρόφιμα να κινδυνεύουν από αλλοίωση. Ήδη το βούτυρο λιώνει και το νερό δεν ψύχεται […]

Χλιμίντρισμα | Μάριος Ποντίκας

Σύνοψη Ο Κένταυρος Χ(ε)ίρων βρίσκεται σ’ έναν ου τόπο: τον περιγράφει σαν τον Άδη αλλά δεν είναι ο Άδης, οι άνθρωποι είναι ζωντανοί αλλά έχουν πεθάνει, αναγνωρίζεις τοπία αλλά δεν τα έχεις ξαναδεί. Ακούει τις Ερινύες να καταριούνται το ανθρώπινο γένος. Είναι μισός, από το σώμα του έχει αποσπαστεί το αλογίσιο μέρος: η ζωώδης υπόστασή […]