Ε. Χ. Γονατάς: γραφή από αλλού

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Μια φανταστική αφήγηση δεν έχει καθεαυτή τη λογοτεχνική ισχύ ως κριτήριο για να προσδιοριστεί ένα έργο αισθητικά επαρκές και λογοτεχνικά άρτιο. Κατά συνέπεια, μπορούμε να θεωρήσουμε αδικαιολόγητα πομπώδεις τις όποιες αναφορές από κριτικούς στο έργο του Ε. Χ. Γονατά ότι οι φανταστικές εικόνες είναι ένα από τα ουσιαστικότερα χαρακτηριστικά της λογοτεχνικής […]

Αντόνιο Πόρτσια | Επιλογή από τις Voces

4 Ό,τι γεννιέται σ’ αυτό τον κόσμο κουβαλάει μαζί του τα γηρατειά αυτού του κόσμου. 21 Η ζεστασιά σου κράτησε τόσο λίγο που την ένιωσα κρύα. 76 Είναι πιο εύκολο να τη σηκώσεις άμα πέσει παρά να μην την αφήσεις να πέσει. Άφησέ την λοιπόν να πέσει και τη σηκώνεις. 216 Όταν ψάχνω για την […]

Ιβάν Γκολ | Διάλυσις προ απογραφής

Κοιτάξτε τους πως τρέχουν κοιτάξτε τους πως πεθαίνουν δε βρήκαν καιρό να γνωρίσουν τα χέρια τους δεν ξέρουν τι χρώμα έχουν τα μάτια τους ξεχνούν τους έρωτές τους μες στα συρτάρια άφησαν να σαπίζουν τα ροδάκινα πάνω στα δέντρα και οι στεναγμοί μες στο λαρύγγι των γυναικών τρελαίνονται τρέμουν μήπως δεν έχει πια θέση κάτω […]

Ε.Χ. Γονατάς | Οι αγελάδες

Οι αγελάδες [Απόσπασμα] Καθόμαστε σ’ ένα υπαίθριο καφενείο: πέντ’ έξι καρέκλες αραδιασμένες στην όχθη ενός μικρού ποταμιού και πιο πέρα, κάτω από ένα πλατάνι, μια παράγκα πνιγμένη στις περικοκλάδες, με την επιγραφή «Η μορφωμένη Αράχνη». Πίνομε το ούζο μας βλέποντας τις πέστροφες να πηδάνε κάθε τόσο δύο-δυo έξω απ’ το νερό, που αφρίζει σαν άσπρο […]

Πιέρ Μπεττενκούρ | Τα πλοία βγήκαν σεργιάνι

[Κατάλπη] Εδώ, τα δέντρα πηγαίνουν στις κηδείες. Κυκλοφορούν τη νύχτα, όταν όλοι κοιμούνται, προχωρώντας λίγο – λίγο, το ένα πίσω από το άλλο, στην άκρη του δρόμου, η περνώντας μεσ’ από τα χωράφια. Και στην πλατεία της εκκλησίας, το πρωί, βρίσκουν καμιά φορά μια βελανιδιά και πέντε – έξι ελάτια, που έχουν έρθει εκεί πολύ […]