Εύα Πετροπούλου – Λιανού | Οι άλλοι

Σαν εκείνο το πρωί, σαν τα πρωινά που ο καθένας ζει μια φορά σε όλη τη ζωή. Έπειτα ένα τίποτα. Η ζωή , ασταμάτητο ρολόι. Οι δείκτες, στιγμές υπάρξεως μοναχικές. Στην αμμουδιά, τα ψαροκάικα να αγναντεύουν την όχθη του χωριού. Και έκανε τόση ζέστη. Για μιαν αγάπη να γίνεις φονιάς. Για μια φιλία να προδώσεις. […]

Εύα Πετροπούλου-Λιανού | Το Πορτραίτο

Μια φορά κι ένα καιρό, στη μακρινή εξωτική Ζαριστάν, ζούσε ένας γεωργός. Τον έλεγαν Ζαχίρ. Ήταν άνθρωπος καλός και υπομονετικός. Αγαπούσε τη γη σαν να ήταν η οικογένειά του. Κάθε μέρα σηκωνόταν πριν την ανατολή του ήλιου και πήγαινε στο χωράφι του, να το καθαρίσει και να το οργώσει. Έπρεπε γρήγορα να ετοιμάσει το χώμα […]