Αλεξάνδρα Τηλιγάδη | Επτά ποιήματα

[Ρυτίδες της γης] βράδυ με ζακέτα σε ταράτσες αραδιάζοντας αναχώματα πληγωμένων ερωτικών αγκαλιών θυμωμένοι αγγελόμορφοι πελεκάνοι της Δαλματίας κοντοστέκουν είναι νωρίς ακόμα θεριεύουν ρυτίδες της γης͘ είναι που τ’ αποδημητικά πουλιά κάνουν τέτοιο θόρυβο…   [Ηλύσια πεδία] πλανόδιες σκιές σαν φωτογραφία με τη ψυχή στο βλέμμα σε αιώνια άνοιξη τώρα μ’ ολάνθιστα λιβάδια καθήμενοι σε […]

Αλεξάνδρα Τηλιγάδη | Ρολόι στη θέση της καρδιάς

Σταμάτησαν όλα! Όλα, σας λέω μονομιάς. Ρολόγια  μικρά,  μεγάλα, άλλα γέρικα, άλλα φτηνά, άλλα ακριβά, Όλα.. Ρυθμικά χτυπούσαν  για λεπτά για ώρες για μέρες για μήνες για χρόνια για σένα.. Λεπτό το λεπτό ημέρα την ημέρα. Μα τώρα σταμάτησαν μέσα σε μια στιγμή. Γιατί κάποιος θυμήθηκε να κουρδίσει την αληθινή Και τώρα τι; Πού την […]