Άννα Χρήστου | Ένα ποίημα

ΧIV Ύπαρξη όπως υγρές γλώσσες. Συν-ύπαρξη. Σίγμα όπως σαπρόφυτο. Αχ, αυτό το ξι. Υπάρχω αμετάβατο ρήμα. Αμετάβλητο, αμετακίνητο, ένα βουνό ύπαρξης. Το είναι ανάγεται σε ετεροτοπία. Άβατο που ποθεί μια εκπόρθηση. Οι βάρβαροι σε κατακτούν, η ύπαρξή σου κατακτάται. Η ύπαρξη είναι η ολότητα. Είναι θηλυκή γιατί αυτό επιθυμούσε η μητέρα. Είναι ουσιαστικό γιατί είναι […]