Το όχημα ονόμασαν Κασσάνδρα Ίσως δεν ήταν η καλύτερη Επιλογή. Είναι άρα τόσο απαισιόδοξοι; Θα φθάσει δηλαδή το πλοίο Προσαράζοντας σε μία λίμνη -φάντασμα που χαμογελάει από μακριά- Και όσα δει Γυρίζοντας πίσω για να πει Στην χώρα τη παλιά Θα χυθούν υδράργυρος Σε βρεφικό σεντόνι Κασσάνδρα, Τέντωσε αν θέλεις τα σκεπάσματα Έτσι δεν θα […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Ο Μύθος στην Εντατική
Επάνω στην καλύτερη στιγμή της ακαδημαϊκής καριέρας Σε ένα ξέσπασμα τιμή του ομιλία προς τον ίδιο, Έπειτα από μακροχρόνια πορεία εν τη πλήξη Ο κύριος Μύθος βίωσε την τελική αποπληξία Η ωρολογιακή βόμβα με την οποία γεννήθηκε Στο κεφάλι του έσκασε με ένα αιμάτωμα διαχεόμενο μανιτάρι. Άρχισαν τότε να γέρνουν μαζί του και οι δέκτες, […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Γη και Ύδωρ
Σκηνοθετικές Λεπτομέρειες: ένα κορίτσι κάθεται στο κέντρο ενός λειψάνου γυμνό. Στην αγκαλιά των ορθωμένων κοκάλων∙ θυμίζουν το απολίθωμα κάποιου δεινοσαύρου, αλλά είναι ο σκελετός ενός ουρανοξύστη σαν Πύργος που μετά από μερικούς αιώνες τελικώς πέφτει. Αδυνατούμε να αναφέρουμε τις ακριβείς συνθήκες που καθόρισαν την πτώση. Μαντεύουμε από τα αποτελέσματα που μας κεντάνε σε κλασσικά εικονογραφημένες […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Η Φωτογραφία της Ανέχειας
Την κατατρύχει το κακό, που ανάβει τα φώτα στα δωμάτια του νου της ηλεκτροφόρα πλέγματα. Αυτό που φλογίζει τις κόρες των ματιών, βάφει ματαίως κόκκινο το ασπράδι και κάνει τις ζάρες σκληρές – ανυποχώρητες, πυρώνοντας τις κλειδαριές στους ναούς. Ενόσω μεγάλωνε μαζεύοντας τακτοποιούσε όλους τους θησαυρούς σ’ ένα κουτί, να το κλωσάει ως δράκαινα η […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Η Πλημμύρα
(Υποθετικά μόνο:) Σε περίπτωση που συνεχίσει τούτη η εκδοχή της νεροποντής, αυτή που βλέπουμε σήμερα σε όλες τις συσκευές. Αν σε τέτοιους μεγατόνους νερού -φερμένο προκαταβολικά από έναν αγέννητο χρόνο, ο οποίος ταξιδεύει ανάστροφα και σπάζοντας το Φράγμα- εξακολουθήσουν πέτρες και σκουπίδια κρατικά, το κουτρουβαλητό τους από τις ουράνιες σκάλες, κάθε ανθρώπου παραπέτασμα, πρόκειται να […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Στο Εργαστήριο
Μέσα σε αυτόν τον πίνακα υπάρχει ένας μικροσκοπικός οργανισμός. Ένα κύτταρο κινείται παραπλεύρως με διάφανα πόδια μοναχό. Φαίνεται σαν να ξέρει τι κάνει. Δείχνει να επιθυμεί. Ψάχνει τροφή. Κινείται προς τα εκεί. Μοιάζει να περπατά, έπειτα να σκαρφαλώνει, να σπάει τη μέση του σαν γάτα, να κατεβαίνει, να ανεβαίνει, να στριφογυρνά. Αλλάζει μορφή αν πλησιάσεις. […]
Αλεξάνδρα Ελευθερίου | Τρεις Μητέρες
Τρεις γυναίκες έτυχε να πιάσουν σπίτι στον ίδιο δρόμο. Και συνέβη στα παράθυρά τους, να κοιτούν στον κοινό ακάλυπτο. Μόνο μαύρα πανιά ανασαίνουν ανεπαίσθητα, επάνω στα σκοινιά της μπουγάδας τους. Σαν λάβαρα μιας μικρής μαχήτριας. Σαν σημαίες άσημης Μνήμης. Και τα τρία αυτά σπίτια διαθέτουν από ένα αδειανό επιπλωμένο δωμάτιο παιδικό. Τέσσερις τοίχοι το αγκαλιάζουν […]