Τα λουλούδια κόβονται και ξεψυχούν,
έτσι για μια επιθυμία της στιγμής,
γιατί η ζωή μετριέται μόνο με το χρήμα.
Άναυδος μένω,
τη βαρβαρότητα τη συνηθίσαμε.
Κάποιους ορίσαμε
σαν τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Στους φτωχοδιάβολους ασκήσαμε
την πρόσκαιρη κάποια εξουσία ,
όταν η άθλια ζωή μας πρόσφερε
μια εφήμερη δήθεν υπεροχή,
μια αποκτήνωση αποδεκτή
στο κόσμο της απάθειας.
Οι φόνοι συνεχίζονται
χωρίς φόβο και πάθος
στα χρόνια τα θαμπά.
Σε έναν κόσμο ακατάλληλο
οι νεκροί δεν δικαιώνονται ποτέ…!
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.