Τίτος Πατρίκιος
Διαδρομές και διασταυρώσεις
Μελέτες και δοκίμια
1977-2023
Σελίδες: 328 • Σχήμα: 13,7 x 20,7 εκ. • ISBN: 978-618-5461-93-5 • Τιμή: 16,80 €
Η συλλογή δοκιμίων και μελετών Διαδρομές και διασταυρώσεις περιλαμβάνει κείμενα που εκτείνονται από το 1977 έως το 2023 και ως εκ τούτου μας επιτρέπουν να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της σκέψης, της γλώσσας και του ύφους του συγγραφέα. Καλύπτουν μια ευρεία γκάμα θεμάτων που αφορούν τη λογοτεχνία σε ποικίλες όψεις της, τη μετάφραση, την πολιτισμική ιστορία, τις μεγάλες αλλαγές που σημειώθηκαν στην επικοινωνία από την εποχή του βιβλίου (χειρόγραφου και έντυπου) μέχρι την ψηφιακή επανάσταση και άλλα κοινωνικά ζητήματα. Τα δοκίμιά του ξεχωρίζουν πρωτίστως για την πρωτοτυπία της σκέψης, τη διαλεκτική προσέγγιση, την αφηγηματική τους δύναμη, τη σαφήνεια, αλλά και για τη δραστικότητα του απλού, καθημερινού λόγου.
*
Ο ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952), ενώ κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην École Pratique des Hautes Études του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας. Μετά την επιβολή της δικτατορίας κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου εργάστηκε στην έδρα της UNESCO. Εργάστηκε επίσης στον οργανισμό FAO των Ηνωμένων Εθνών στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και μεταφραστής λογοτεχνίας. Το 1982 επανήλθε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν από το 1967.
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματος στο περιοδικό Ξεκίνημα της Νιότης, ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Χωματόδρομος. Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης από το 1954, δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του. Έχει δημοσιεύσει πολλές ποιητικές συλλογές, συλλογές πεζών, καθώς και δοκίμια και μελέτες. Έγκριτος μεταφραστής, έχει μεταφράσει κείμενα των Σταντάλ, Μπαλζάκ, Βαλερύ, Αραγκόν, Λούκατς και άλλων. Τα περισσότερα κοινωνιολογικά μελετήματά του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε βιβλία στα γαλλικά, τα ιταλικά, τα γερμανικά, τα ολλανδικά, τα αγγλικά, τα ισπανικά, τα ρουμανικά, τα σερβικά, τα αλβανικά και στα δανέζικα. Το 1994 τιμήθηκε με το ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του· το 2008 και το 2022 με το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών. Τον Ιούνιο του 2025 εξελέγη επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει επίσης τιμηθεί με ξένα βραβεία, μεταξύ αυτών με το ιταλικό διεθνές βραβείο ποίησης «LericiPea» (2013) και με το γαλλικό βραβείο Max Jacob Étranger (2016). Τον Φεβρουάριο του 2020 έλαβε τα διάσημα του Αξιωματούχου του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών από τον πρέσβη της Γαλλίας στην Ελλάδα Patrick Maisonnave.
Από τις Εκδόσεις Κίχλη κυκλοφορούν: η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του σε δύο τόμους, Ποιήματα Α´ (1943-1959) και Ποιήματα Β´ (1959-2017), οι συλλογές Σε βρίσκει η ποίηση, Δρόμος και πάλι, η ανθολογία ερωτικών ποιημάτων Λυσιμελής πόθος, η συλλογή πεζών Ο πειρασμός της νοσταλγίας και η συλλογή δοκιμίων Διαδρομές και διασταυρώσεις. Μελέτες και δοκίμια (1977-2023).