Pt.I
Ιm Sommer kannst du Eis essen
Όταν καλοκαιριάζει
γεμίζω μια μπανιέρα
με παγάκια
και βουτάω
μέχρι να γίνει το σώμα
παγωτό
*Ελεύθερη μετάφραση: το καλοκαίρι τρώμε παγωτό
Pt.II
Τζακαράντες
Οι τζακαράντες άνθισαν
Καταλάθος πάτησα
τα ζουμερά τους πέταλα
που πέσαν καταγής
Έψαχνα παπούτσια
για το καλοκαίρι
Οι τζακαράντες άνθισαν
Η φίλη μου πιάνει
το άρωμά τους
όχι εγώ
Ντύνουν τον δρόμο
μωβ
τα πεζοδρόμια
Πέφτουν στα τραπέζια
του καφέ
Απλόχερα το σώμα τους
στους άσπλαχνους περαστικούς
χαρίζουν
Να σώσουν κάτι δεν μπορούν
να τις το δώσουν πίσω
Η τζακαράντα τα παιδιά της
τα ‘δωσε
κι εμείς στο φυτολόγιο
να τα περιθάλψουμε
μπορούμε
Μια βιτρίνα σε ριζόχαρτο
το άγγιγμα τους
ταριχεύει
Pt.III
Κλεψύδρα
Καθόμαστε αντικριστά
έβαλα δυο τσάντες
εκεί που ‘πρεπε να είχες κάτσει
εσύ
Ο ανεμιστήρας χτύπαγε
ανήλεα
το καλοκαίρι
που είχε κολλήσει
πάνω μου
και πιο πολύ
σε σένα
Μια στιγμή
το βλέμμα
ξέφυγε
Σκίρτησε
ανάμεσα
στα μάτια
και
στο στόμα
Αδιόρατο
δεν έκατσες
μαζί του
ούτε λεπτό
Pt. IV
Κατ’ανάγκη παραθεριστής
η Μέριλιν
πάνω απ’ τα εκδοτήρια
ντύνεται στα ροζ
Χαμογελάει στους περαστικούς
ή πιο πολύ τους γνέφει
Σαν Μόνα Λίζα
που η αθηναϊκή Ριβιέρα
εκ νέου τη φυλακίζει
Μας κοιτά και την κοιτάμε
με την ίδια απορία
Πέφτουμε στα πόδια της
τραβάμε μια φωτογραφία
Τρελαμένα πλήθη
που τρέχουμε στο Λούβρο
για μια Λίζα
που έχει ξεχάσει
να χαμογελά
H Alma Biancamano έζησε στην Κεντρική Αμερική, όπου και της δόθηκε η ευκαιρία να εξοικειωθεί με την ισπανόφωνη λογοτεχνική σκηνή. Ανάμεσα στους αγαπημένους της συγγραφείς είναι ο Roberto Bolaño, η Λένα Κιτσοπούλου και ο Wills Méndez.