Με κρατά ακίνητο
μια εποχή μελαγχολίας.
Έχουν φράξει την καρδιά
τα άκοπα κλαδιά της οδύνης.
Τα καλοκαίρια τα όμορφα στιγμιότυπα
κρυφοκοιτούν τις αισθήσεις.
Τα απαγορευμένα ξεχύνονται
διαβρώνουν τα κορμιά.
Ικεσίες απόμακρες
διαπερνούν το θολό γαλαξία.
Άναυδος μες στο σκοτάδι
ανασυνθέτω τις στιγμές,
τα όνειρα που ξεθώριασαν.
Στις υγρές παλάμες κρατώ
μια καρδιά εξουθενωμένη.
Στεφανώνω τα κορμιά με πάθη προσφιλή.
Ο ιδρώτας γίνεται σκιά
που εισχωρεί στη λαβωμένη σάρκα.
Τραύμα διαμπερές
το ασίγαστο πάθος
καταλύει το έρεβος της ευπρέπειας.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.