Pierre Bettencourt
Λού-Κιάνγκ-Τσέου | Θέατρο σκιών
Η ΓΥΝΑΙΚΑ πού πουλάει τσάι μοῦ κάνει νόημα. Θά ‘μαστε καλύτερα στό πίσω μέρος τοῦ μαγαζιοῦ, γιά νά λέμε ἐκείνα τα πονηρόλογα πού γαργαλίζουν τό λαιμό τῶν κοριτσιῶν. Τήν ἀκολουθῶ, μά δέν ἔχω τίποτα νά πῶ. Τήν κοιτάζω, εἶναι λιγάκι φοβισμένη, ξεθηλυκώνει βιαστικά το φόρεμά της γιά νά σκορπίσει αὐτό τό σύννεφο πού περνάει ἀνάμεσά […]
- Αναγνώσεις
- ...
Πιέρ Μπεττενκούρ | Τα πλοία βγήκαν σεργιάνι
[Κατάλπη] Εδώ, τα δέντρα πηγαίνουν στις κηδείες. Κυκλοφορούν τη νύχτα, όταν όλοι κοιμούνται, προχωρώντας λίγο – λίγο, το ένα πίσω από το άλλο, στην άκρη του δρόμου, η περνώντας μεσ’ από τα χωράφια. Και στην πλατεία της εκκλησίας, το πρωί, βρίσκουν καμιά φορά μια βελανιδιά και πέντε – έξι ελάτια, που έχουν έρθει εκεί πολύ […]