A thing of beauty
Επιλογή – Μετάφραση – Σχόλια: Ασπασία Λαμπρινίδου
Σελίδες: 208 • Σχήμα: 16 x 24 εκ. • ISBN: 978-618-5461-67-6 • Τιμή: 16,50 €
ΔΙΑΚΟΣΙΑ χρόνια και πλέον μετά τον θάνατό του, η ποίηση του Τζων Κητς έχει τη δύναμη να γοητεύει και να συγκινεί, αφήνοντας τον αναγνώστη με την αίσθηση μιας ασυνήθιστης, πολύ δυνατής συνάντησης. Η παρούσα μετάφραση μερικών από τα πιο αντιπροσωπευτικά ποιήματά του, από τα πρώτα σονέτα ώς τα έργα της ωριμότητάς του, τις μεγάλες ωδές, επιχειρεί να μας συστήσει εκ νέου τον μεγάλο δημιουργό, να μεταφέρει στη γλώσσα μας το άρωμα της ποίησής του – μιας ποίησης γήινης αλλά και αιθέριας, μιας ποίησης των αισθήσεων και των αντιθέσεων. Δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στα πιο διαφορετικά ποιητικά είδη, ο Κητς αποδεικνύεται ένας ευφυής πειραματιστής και ένας μοναδικός τεχνίτης του λόγου.
Σε πορεία παράλληλη με την ποίησή του, οι επιστολές του (γράμματα σε φίλους, στα αδέρφια του, στους εκδότες του, στην αγαπημένη του Φάννυ) ανοίγουν ένα παράθυρο στην καθημερινή ζωή και σκέψη του ποιητή. Φωτίζουν τις αγωνίες μιας ψυχής που βάδιζε μέσα σε «αβεβαιότητες και μυστήρια» αναζητώντας την ομορφιά σε κάθε της έκφανση. Τα γράμματα του Κητς (κατά τον Έλιοτ, «τα σημαντικότερα που γράφτηκαν ποτέ από Άγγλο ποιητή») οδηγούν κατευθείαν στον πυρήνα της δημιουργικής διαδικασίας και τη φωτίζουν με τον πιο ουσιαστικό τρόπο.
*
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ πραγματικά ο Τζων Κητς (1795-1821) και ποια εσωτερική δύναμη τον έκανε να να διεκδικήσει με θράσος μια θέση «ανάμεσα στους Άγγλους ποιητές»; Από την πρώτη συλλογή του (Ποιήματα, 1817) στον απαξιωμένο από τους κριτικούς Ενδυμίωνα (1818) και, δύο χρόνια αργότερα, στο βιβλίο που του χάρισε την αθανασία (Λάμια, Ισαβέλλα, Η παραμονή της Αγίας Αγνής και άλλα ποιήματα, 1820), η διαδρομή του στην ποίηση δεν ξεπερνά τα τέσσερα χρόνια: μια μοναδική στην ιστορία της λογοτεχνίας έκρηξη δημιουργικότητας, μια συνεχής μάχη με τον χρόνο. Είχε να αντιπαλέψει την ταπεινή καταγωγή –ένας νεαρός φαρμακοποιός που τόλμησε να αγγίξει τους ελληνικούς μύθους χωρίς καν να γνωρίζει αρχαία ελληνικά!– και την αρρώστια. Κυνήγησε με πάθος το όραμά του για την ομορφιά –«την ομορφιά που θα χαθεί»– και αγάπησε τη σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων το ίδιο με τη φωτεινή –γιατί και τα δύο «οδηγούν στο στοχασμό». Πέθανε στα 25 του χρόνια.
