Νέα κυκλοφορία από τις Εκδόσεις ΕΚΚΡΕΜΕΣ | Τόμας Φρανκ: Λαός δίχως εξουσία

Από τις Εκδόσεις ΕΚΚΡΕΜΕΣ κυκλοφόρησε το βιβλίο του Τόμας Φρανκ Λαός δίχως εξουσία: Μια σύντομη ιστορία του αντιλαϊκισμού, σε μετάφραση του Αντώνη Γαλανόπουλου και με πρόλογο του Γιάννη Σταυρακάκη.
Ο Τόμας Φρανκ, ιστορικός, πολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος, επιμένει ότι ο λαϊκισμός δεν είναι το πρόβλημα της εποχής μας, αλλά η θεραπεία για ό,τι μας βασανίζει. Στην πιο πρόσφατη αποκρυπτογράφηση της αμερικανικής πολιτικής ζωής, ο Φρανκ παρακολουθεί την ιστορία των μαζικών δημοκρατικών κινημάτων μέσα από τις κοινωνικές αναταραχές του περασμένου αιώνα, αποκαλύπτοντας μια δύναμη διαφωτισμού και απελευθέρωσης ‒ την ουσία της ίδιας της δημοκρατίας. Εξέχουσα θέση στην αφήγηση του Φρανκ κατέχουν οι ομάδες της ελίτ που αντιτάχθηκαν στον λαϊκισμό για δεκαετίες ‒ αυτές που λένε «όχι» στον λαό. Ακολουθώντας το ιστορικό του αντιλαϊκισμού από τις ξέφρενες ημέρες της δεκαετίας του 1890 μέχρι την εποχή μας, ο Φρανκ περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι υποστηρικτές του αντιλαϊκισμού έχουν επανειλημμένα υποβάλει διαφορετικά ελπιδοφόρα δημοκρατικά κινήματα στην ίδια σκληρή κριτική.
Σπάνια ένα ιστορικό έργο εμπεριέχει τόσο εντυπωσιακές προεκτάσεις για το παρόν. Στο Λαός δίχως εξουσία ο Φρανκ απευθύνει μια προειδοποίηση για την εποχή μας, μια προειδοποίηση ενάντια στους ειδήμονες που μας λένε να φοβόμαστε τους απλούς ανθρώπους, να παραμείνουμε στον δρόμο του κεντρώου εφησυχασμού, να αφήσουμε τους ειδικούς να χειριστούν τις ζωές μας και το μέλλον μας. Μια συγκλονιστική αποκατάσταση της αμερικανικής λαϊκιστικής παράδοσης και μια αποκαλυπτική κριτική των ανθρώπων που τη μισούν.
Όπως γράφει ο Τσαρλς Πόστελ, συγγραφέας και καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, ο Φρανκ κατακεραυνώνει τις ελιτίστικες φωνές της συγκατάβασης που δυσφημούν τους αγώνες των εργαζομένων υπέρ της ισότητας και της δημοκρατίας. Με τον τρόπο αυτό, προσφέρει μια παθιασμένη υπεράσπιση του λαϊκισμού, τον οποίο παρουσιάζει ως μια βαθιά και πλατιά πολιτική παράδοση που παραμένει τόσο αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε για τις ελπίδες μιας πιο δίκαιης και ισότιμης κοινωνίας.