Το πένθος
ανοίγει κιτάπια,
ξαναγράφεται.
Πυρώνει βαζάκια ανθέων
σ’ επισκέψεις γηροκομείων,
Κυριακές με σταυρό στο ημερολόγιο.
Τρίβει τσακμακόπετρες
δίπλα σε γκάζι υπόγειων νοικοκυριών,
ξεραμένος καφές στο αλουμινόχαρτο.
Φωτίζει οθόνες αξημέρωτα
κάτω από ντιβανοκασέλες,
ξαπλωμένα σώματα.
Κάνει του κεφαλιού του
σε βουνοκορφές,
εκεί που αλυχτάνε
οι μόνοι στο ξημέρωμα
μπανταρισμένοι στο ριζικό
χωρίς ναύλα για απέναντι
στα λιμανάκια που τραγούδησαν
πρώτη φορά αγάπη.
Κόβει σύριζα το φως
στο μελάνι,
οι σελίδες μένουν άσπρες
μαύρα τα γράμματα.
Ξαναδιαβάζει μόνο με τα χέρια,
πιάσε με.
Ο Παναγιώτης Δήμου γεννήθηκε το Σεπτέμβρη του 1981. Σπούδασε ψυχολογία σε Αθήνα και Παρίσι. Ζει και εργάζεται στο Περιστέρι. Το 2015 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μανδραγόρας η ποιητική του συλλογή «Σύγχρονη ζωή». Στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει εκτός εμπορίου οι συλλογές του «Τρύπα στο νερό»(2004)και «Πειράματα φωτισμού»(2011). Ποιήματα του έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Η επόμενη ποιητική του συλλογή ακούει στο όνομα «Συμπλέκτης».
