Δύο σκουριασμένες ράγες είδα σ’ όνειρο κι ένα σταθμό.
Χωρίς βαγόνια.
Ανάλαφρος πια.
Σε πρόωρη άνοιξη.
Πίσω μου κόκκινα γαρίφαλα και μια ευχή που δε θυμόμουν.
Στο νου μου , της μάνας η φωνή.
Κόκκινο είν’ το γρήγορο.
Σαν το δεις, χαρές θα τρέξουν να σε βρουν.
Και τα γαρύφαλλα, μπαχάρι στην ψυχή σου.
Στις σκουριασμένες ράγες σου, κουράστηκες καρδιά μου.
Μα τέλος πια τα βάσανα, τα μακρινά ταξίδια.
Η σκουριά θα φύγει, θα τριφτεί, απ’ της ψυχής τ ’απόσταγμα.
Κάνε τις ράγες σου φτερά και όποτε θες ξεκίνα.
Ο Αναστάσιος Δελλαπόρτας γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Κατάγεται από την Ομηρική Ιθάκη, τόπο έμπνευσης για εκείνον. Από μικρή ηλικία θυμάται τον εαυτό του να γράφει στοίχους. Έχει σπουδάσει Μουσική τεχνολογία, ηχοληψία και Ναυτιλιακά. Το 2018 βραβεύτηκε με 2ο έπαινο στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «ΚΕΦΑΛΟΣ». Ποιήματα και κείμενα του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά.
