Γιάννης Καρπούζης | Δύο ποιήματα

© Γιάννης Καρπούζης

ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ 1

Ο Σημαιοφόρος Σβένσεν έσπρωξε τη βαριά πόρτα από νικέλιο, άφησε το ξιφίδιο στο τραπέζι, δίπλα στην κούπα του καφέ και βγήκε γρήγορα έξω. Ο Πλοίαρχος δεν του μίλησε. Μόνο ήπιε μια γουλιά και έβγαλε τη λεπίδα από τη θήκη. Σκέφτηκε λίγο το συμβολισμό του μικρού όπλου και ύστερα τη θάλασσα. Και ύστερα τις λίμνες. Αλλά οι λίμνες έχουν κάτι το ψεύτικο. Ενώ η θάλασσα είναι απέραντη και σκοτεινή. Ας παραμείνουμε στη θάλασσα.

Πώς φώναζε στο Γκόντχομπ ο αέρας
ο αέρας ανυπόφορος στον μεγάλο όρμο ˙     

οι οθόνες του καραβιού
τρεμοπαίζουν 0 και 1
στον βόρειο κόσμο σημαίνει
κινούμενες εικόνες
με ήρωα τον χιονάνθρωπο

(η τορπίλη συντεταγμένη
η ομίχλη απροσπέλαστη)

00010100110100101110

σε ακτίνα βολής τα πλοία του εχθρού
τρίζει η ανεμόσκαλα
το πυρ θα πει ο Πλοίαρχος
και το μισό νησί θα χαθεί μέσα στο ρήγμα
αλλάζει λίγο κάθε μέρα
η γεωγραφία του κόσμου αλλά
αυτά τα ξέρει ο Πλοίαρχος
τα χει ξαναδεί
σφίγγεται μέσα στο παλτό του
τέτοιο κρύο δεν έχει ξαναδεί

Γροιλανδία 69 και 14 βόρεια
-53 και 32 δυτικά
εδώ

εδώ στο βορρά που ο κόσμος καμπυλώνει
και οι μαγνητικές γραμμές ανάποδα γυρνάνε
σφίγγεται ο πλοίαρχος μέσα στο παλτό του
                    τέτοιο κρύο δεν έχει ξαναδεί

 


ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ 2


Ιδού λοιπόν ο χρόνος
−  δεν είναι ρολόι  − είναι χιόνι

 

Εκείνο το βράδυ οι κάτοικοι του Γκόντχομπ
δεν περίμεναν τίποτα να συμβεί,
δεν γνώριζαν για τον μεγάλο πόλεμο
τον καιρό τους περνούσαν
στα μπλοκ από σκυρόδεμα
πίσω από τα τζάμια
που έτριζαν στην παγωνιά

                                                   ώσπου

ώσπου η νύχτα μέρα έγινε
και σμήνος κόκκινα φώτα ήταν η θάλασσα
θόρυβος, τόσος θόρυβος
σα χίλιες φάλαινες να κλαίνε,
μια ακτινογραφία έγινε τότε ο κόσμος γύρω
όλος ο κόσμος βρέθηκε
μέσα στο μυαλό του Έρινακ ∙
οι λευκές ακτές, τα θαλασσοπούλια
οι 32 λέξεις που ξέρει για να περιγράψει το χιόνι
τα ροδάκινα που είχε δοκιμάσει κάποτε
στη Στοκχόλμη με τη Μαρία

κι ύστερα σώματα
σώματα γυμνά αγκαλιασμένα
δάκρυα και ψάρια
είδε μέσα του
σόμπα αναμμένη ο όρμος
ένα με τον κόσμο έγινε ο Έρινακ
ένα η φωτιά με το τσιμέντο,
εδώ στο τέλος της Γης
 που ο κόσμος καμπυλώνει και
οι μαγνητικές γραμμές
ανάποδα γυρνάνε
ένα με τον κόσμο που καμπυλώνει
έγινε ο Έρινακ.


[Σημειώσεις: Γκόντχομπ (Godthåb – Καλή Ελπίδα): Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Γροιλανδίας με πληθυσμό 18.000 κατοίκους. Βρίσκεται εγκατεστημένη στην δυτική ακτή του νησιού με βλέμμα στα παγωμένα κομμάτια γης του Καναδά. Ο στίχος του μότο προέρχεται από το ποίημα Χριστούγεννα του Σταλαγμίτη του Νίκου Καρούζου (στο πρωτότυπο «Ιδού λοιπόν ο χρόνος είναι χιόνι/ δεν είναι ρολόγι – »).]

 


O Γιάννης Καρπούζης γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Ασχολείται με τη διαχείριση του χώρου και την οργάνωση του χρόνου εκφραζόμενος από τα Μέσα της εικόνας, του λόγου και των μυθολογιών. Το 2019 εξέδωσε το ποιητικό βιβλίο “Ο Χάρτινος Χρόνος Τέλειωσε” (εκδ. Πανοπτικόν) για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή από το περιοδικό Αναγνώστης. Το 2020 ολοκλήρωσε το ντοκιμαντέρ-δοκίμιο , Nikos Karouzos: Poems on the tape recorder (EKK, ΕΡΤ, Empty Square – 100′). Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όπου και απέσπασε το βραβείο για «ταινία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη» από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.