Μαργιάννα Χύμου | Δύο ποιήματα

© Bruno Barbey

[Δεσποινίς Άλφαωμέγα]

Δωρίσαμε το βάρος μας
στην άμμο
τα πόδια μας
ετοιμόρροπα ναυάγια
στο χείλος της θάλασσας
μου μίλησες
για τα βάζα με τα δάκρυα της μαμάς
τα ξυράφια
ανάμεσα στα δόντια του μπαμπά
κι άλλα πολλά
που αγνοούσα
όπως
οι αποικίες των ξεχασμένων λέξεων
κάτω απ’ το δέρμα μας
το οπλισμένο περίστροφο
στον κρόταφο του χρόνου
και εκείνη η μέρα
που κλειδώθηκες
διαπαντός
έξω από την καρδιά σου

 


[Valeriana Blues]

Οι μέρες κυλούν και χάνονται κάτω από το κρεβάτι
Οι μέρες κυλούν ο παλιός  δαίμονας σέρνει την αλυσίδα στο πατάρι
Οι μέρες κυλούν σε προσπερνούν βουλιάζεις μεσ’ τη λάσπη
ενώ η ψυχή σου μουσκεύει, γυμνή στη βροχή

Οι μέρες κυλούν  βάφεσαι κλόουν  σηκώνεσαι από το κρεβάτι
Οι μέρες κυλούν ο δαίμονας σου γνέφει από το ταβάνι
Οι μέρες κυλούν τα προβατάκια αναβοσβήνουν στο σκοτάδι
ενώ η ψυχή σου μουσκεύει, γυμνή στη βροχή

Οι μέρες  κυλούν τσιγαρίζοντας σκέψεις στο μαξιλάρι
Οι μέρες κυλούν μια κατσαρίδα σου χαϊδεύει το κεφάλι
Οι μέρες κυλούν ,ο δαίμονας κουρνιάζει αγκαλιά σου στο κρεβάτι
ενώ η ψυχή σου μουσκεύει, γυμνή στη βροχή

 


H  Μαργιάννα Χύμου  γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992. Σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και υπήρξε σπουδάστρια του νεανικού εργαστηρίου ποίησης στο Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος. Ποιήματα, μεταφράσεις ποιημάτων όπως και πεζά κείμενα της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο συλλογικό τόμο καθώς και σε ηλεκτρονικά περιοδικά.