Στα ομιχλώδη μυθεύματα
μιας αδήλωτης στεναχώριας
τρύπωσε ένα ανορεξικό βρέφος
που άρχισε να καταναλώνει
τον χρόνο του οράματος
Ο χρόνος τιτρώσκεται με προσευχή
άραγε ποιος να μου μάθει ποιος είμαι
αφού το θάνατο δεν αγαπώ
η φωνή του Δωδέκατου Ιμάμη
καλεί σε απόσυρση του είναι
– λόγω ομοιόστασης-
κι εγώ φοβούμενος
μη μείνω αιώνια ανώνυμος
έγινα πέτρα «εν εγρηγόρσει»
το πολυώνυμο έργο μου
έτοιμος να λιώσω τον καθένα
κράτησα όμως την αναπνοή μου
ως την αρχή του κόσμου
κι άρχισα να τρυγώ
τα φουλερένια του νοητικού μου χώρου
αν θέλω να ζήσω πρέπει να διαιρεθώ
μέχρι το «εξαίφνης» του Πλάτωνα
να μου θυμίσει μια φωτιά που καίει εντός μου
όμως κάθε πράγμα στον καιρό του
ζω με μια «οξέου φωτός» αμυχή
και καταδειπνώ στις σχέσεις
συγκλονισμένος!
Ο π. Παύλος Καστανάρας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1975. Σπούδασε θεολογία και δημιουργική γραφή. Γράφει ποίηση και διηγήματα. Το 2016 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ο Μωβ Σκίουρος» το Μικρό άγημα / Κlaine trupe, η πρώτη του δίγλωσση ποιητική συλλογή.
