μετόπωρον
Από το ποτό κρατιέται
Σαν τα χερούλια του μετρό,
Μπας και ζήσει
Μια στιγμή
Μέσα στη βρώμικη ανάσα της.
χειμών
Στο άδειο σπίτι
Η φωνή του Ανεστόπουλου ραγίζει τους τοίχους
Και το μπουκάλι τζιν τσουλάει άδειο στο ξύλινο πάτωμα.
έαρ
Να έρθεις θέλω,
Καθώς περπατώ την Θεμιστοκλέους.
Καθώς γλυκοχαράζει.
Καθώς κουρνιάζει η φωτιά στην πλατεία
Και η ατμόσφαιρα
Κάτι από γιασεμί και χημικά μυρίζει.
Να έρθεις θέλω.
Καθώς χαράζει, θέλω.
θέρος
Σιωπή οι λέξεις.
Μήνες τώρα
Προσπαθώ
Να αρθρώσω ένα φωνήεν,
Μπας και μέσα στην ορμή της ερημίας
Γίνω και εγώ
Μια τόση δα των τριζονιών κραυγή.
Ο Γιώργος Πάσχος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Είναι ερευνητής και μεταπτυχιακός φοιτητής πολιτισμικής κοινωνιολογίας.
