Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Δεύτερη Φάση / Work in Progress #48

paint/inks: γραφείο

Τα Δακτυλικά Αποτυπώματα μιας Εβδομάδας

Ό,τι κι αν λέμε, το αχανές campus των social media, όπως και ο αχανής λαβύρινθος της πόλης, είναι και γεμάτο θαύματα: υπέροχοι άνθρωποι κάνουν καλά τη δουλειά τους και επικοινωνούν με άλλους υπέροχους ανθρώπους. Δεν είναι το μέσον το μήνυμα, κι ας έλεγε ο Marshall McLuhan, ῾῾ο πιο πεπεισμένος ηλίθιος του αιώνα του᾽᾽, σύμφωνα με τον Guy Debord. Το μέσον είναι το μέσον είναι το μέσον, όπως το ρόδο είναι το ρόδο είναι το ρόδο, όπως the proof of the pudding is in the eating και όπως al freír de los huevos lo verá, ακριβώςόπως το λέει κι ο Θερβάντες στον Δον Κιχώτη του, ῾῾κι άμα δεν με πιστεύετε, η αλήθεια δεν κρύβεται, περιμέντε και θα δείτε᾽᾽.

Ταξιδεύοντας στο μυθιστόρημα που γέννησε εκατοντάδες χιλιάδες μυθιστορήματα, ήτοι στον Δον Κιχώτη, διαπιστώνεις διαφορές και ομοιότητες στην απόδοση της ίδιας φράσης. Σκαλίζοντας εδώ κι εκεί για να εντοπίσω την προέλευση της παροιμίας The proof of the pudding is in the eating(Η απόδειξη της πουτίγκας βρίσκεται στο φάγωμά της), που χρησιμοποιούσε ο Φρίντριχ Ένγκελς για να τονίσει τη σημασία της πράξης απέναντι στο αγνωστικιστικό επιχείρημα που απλά αρνείται την αξιοπιστία των αισθήσεων, έφτασα στο Τριακοστό Έβδομο Κεφάλαιο του Δον Κιχώτη, όπου απαντά η πρώτη μορφή της εν λόγω  παροιμίας:  al freír de los huevos lo verá την οποία η Μελίνα Παναγιωτίδου (εκδ. Εστία) μεταφράζει: Κι άμα δεν με πιστεύετε, η αλήθεια δεν κρύβεται, περιμέντε και θα δείτε. Ο Κλέανδρος Καρθαίος μεταφράζει, κατά λέξη:Κι αν δε θες να το πιστέψεις, θα το δεις όταν θε να ᾽ρθει η ώρα για να τηγανίσεις τ᾽ αυγά (εκδ. Πατάκης). Ο Ηλίας Ματθαίου, επίσης κατά λέξη, μεταφράζει: Κι αν δεν το ᾽δε η ευγένειά σας, θα το δει άμα πάει να ψήσει αυγά (εκδ. Εξάντας).

Ο Ματθαίου προσφέρει και την εξής διαφωτιστική υποσημείωση: Η έκφραση πρωτοχρησιμοποιήθηκε από έναν κλέφτη που μπήκε σ᾽ ένα φτωχόσπιτο να κλέψει και δεν βρήκε άλλο τίποτε άξιο κλεψιάς από ένα τηγάνι. Βγαίνοντας απ᾽ το σπίτι, τον είδε η σπιτονοικοκυρά και τον ρώτησε: ῾᾽Τι κρατάς στο χέρι, σύντεκνε;᾽᾽ Κι αυτός απάντησε: ῾῾Άμα πας να ψήσεις αυγά, θα το δεις᾽᾽.

Πάει να πει, πήξαμε από πηγμένους και παιγμένους που άλλα λένε κι άλλα κάνουν, που δεν κάνουν ό,τι λένε και δεν λένε αυτά που κάνουν, κι ακόμα που ούτε λένε ούτε κάνουν. Εμείς, εδώ στο Άλαμουτ, εδώ στο Μονόκλ, εδώ στο Εγχείρημα Κορέκτ, εδώ στο paint/inks,επιμένουμε στο να κάνουμε ό,τι λέμε και να λέμε ό,τι κάνουμε. Τρώμε την πουτίγκα για να πραγματώσουμε (και να απολαύσουμε) την ουσία της, σπάμε τα αυγά για να ψήσουμε την ομελέτα, διανύουμε πραγματικά χιλιόμετρα για να δούμε τη Δέσποινα των Λογισμών μας, γράφουμε για να μας διαβάσουν αυτοί που ξέρουν να διαβάζουν, κι όταν παίζουμε το Πόκερ της Σαγήνης δεν κάνουμε την πάπια όταν διακυβεύεται το σύμπαν.

Το υστερόγραφο μπορεί να φανεί ανακόλουθο ή/και ξεκάρφωτο, αλλά είναι γνωστό, ήδη από τη δεκαετία του 1980, ό,τι αν θέλεις να πεις κάτι πέσ᾽ το λέγοντας  κάτι άλλο. Συνεπώς: το γραφείο της νεοσύστατης υπερκολεκτίβας paint/inks μπορεί να είναι ένα ηλεκτρολεττριστικό παράπηγμα πολυτελείας αλλά αυτό δεν είναι επαρκής λόγος για να μην προσηλωνόμαστε στον στίχο του Καρούζου ῾Ὁμορφαίνω τη μοίρα᾽᾽ και να μην λατρεύουμε τις πεταλούδες, τις φράουλες, τους παιγνιότοπους, τις ωραίες πένες, και το να πίνουμε ρούμι Legendario με την Αγαπημένη μας. Με άλλα λόγια: Κάθε έργο που δεν είναι αριστούργημα είναι, πώς να το πω, ένα έργο με μπόλικο καμουφλάζ (Roberto Bolaño [2666, μτφρ. Κρίτων Ηλιόπουλος, εκδ. Άγρα, σ. 1022). 

Γιώργος- ´Ικαρος Μπαμπασάκης
Ερωτευμένη Κυψέλη, 29.06.2020

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.