Αντικρίζω τη θλίψη των ημερών
ένας συμβιβασμός στα όρια του κελιού μας.
Οι όμορφες στιγμές εξασθενούν
κρέμονται στα μπαλκόνια.
Καταπίνω το μάταιο,
μια γεύση σιωπής να πλανιέται
στο άδειο από ηδονή σώμα.
Εξασθενεί η ψυχή ,
ασταθής ατενίζει το γκρεμό.
Χειροκρότημα ηδονικό
για τις αισιόδοξες στιγμές
που κάθε τόσο αναβλύζουν,
για τα λουλούδια της Άνοιξης
που κόντρα στους λυγμούς…ανθίζουν.
Ντύνω το σώμα μου
με την επιθυμία του να υπάρχει.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.
