Αργύρης Κόσκορος | Πεντάκορφο

© Henri Cartier-Bresson
Πριν φως προβάλει                                       
τη μέρα μας συνθέτουν
τα πετεινάρια·
κοιλοπονά η αυγή
τον βασιλιά των άστρων
Στον αυλόγυρο
μια κούνια λικνίζεται
απ’ τον αγέρα·
κρατά τις απουσίες
ένα βωβό κουδούνι
Γρίλιες σηκώνεις
με φως λούζεις στον τοίχο
τους περασμένους·
τη σέπια ξεθωριάζουν
οι πρωινές αχτίδες
Στον αργαλειό σου
ανθούς υφαίνεις κι άστρα
που τα χαρίζεις·
της γης και τ’ ουρανού σου
κεντίδια για το σπίτι
Μ’ αλεύρι λευκό
στα δάχτυλα ζυμώνεις
τη χόρτασή μας·
κόρα ξερή τα χέρια
στον κλίβανο του χρόνου
Η δωρεά τους
 στη γη που τους θήλασε
μια στέρφα βρύση·
της μνήμης μνήμα μένει
όσων γινήκαν ξένοι
Κάτω στο ρέμα
βατομουριές ανθίζουν
και πόδια γυμνά·
η δροσερή χαρά σου
νερά περαστικά σου
Σφίγγα σε δένει
με δυο λογοπαίγνια
σε γλωσσοδέτη·
τις λέξεις πριν ξεμπλέξεις
βύσσινο σε φιλεύει
Πάνω στο δέρμα
ο Ήλιος σού χάραξε
ξυλογραφία·
μ’ αδρές γραμμές το βλέμμα
καπνά ξερά δεμένα
Βαθιά στα σπλάχνα
σε κατοικούνε τα βουνά,
κορφές σου χτίζουν·
στην πόρτα σε φιλεύουν
με θυμαρίσιο μέλι

 

Ο Αργύρης Κόσκορος γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Μαρούσι. Εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος και είναι μέλος της ομάδας δημιουργικής γραφής «Αγέρι Γραφής» του Δ.Κ.Σ.Μ.Ρ.