[Ο φύλακας των ανθισμένων δέντρων]
Στην μέση μιας μέρας,
είδα ανθρώπους να περπατούν,
πάνω κάτω σε ένα δρόμο
και ένα παιδί που γελούσε,
σαν κέρινο ομοίωμα.
Έσπαγε γυάλινα κρινάκια,
που φύτρωναν στους τοίχους,
των επιβλητικών κτιρίων.
Ένας μαέστρος,
του έδινε οδηγίες
και από πάνω χόρευαν,
κάτασπρα πουλιά.
Οι σκιές τους ζωγράφιζαν τις πλατείες
και ένα μουχλιασμένο σιντριβάνι,
με καινούργια χρώματα.
Τότε ήταν που βγήκε ιδρωμένος,
ο φύλακας των ανθισμένων δέντρων
και φώναξε προς τους περαστικούς,
με όλη του τη δύναμη,
Είμαι ελεύθερος,
Είμαι ελεύθερος.
[Στάχτες]
Μια πόρτα κλείνει,
μια μέρα ξεκινάει,
ολόκληρη.
Κοιτάζω στον δρόμο,
μικρές φωτιές που πέφτουν
από τον ουρανό.
Οι περαστικοί τινάζουν στάχτες
από τους ώμους τους,
αλλά κανείς δεν δείχνει
να φοβάται.
Ένα λουλούδι γεμάτο σκόνη,
λυγίζει τα άνθη του,
σαν να θέλει να τα προφυλάξει.
Όλα γύρω έχουν αρχίσει να καίγονται
και οι περαστικοί τινάζουν στάχτες
από τους ώμους τους.
Όλα αρχίζουν να εξαφανίζονται
όμως κανείς δεν δείχνει να φοβάται.
O Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Έχει εκδώσει τις συλλογές «Η ορχήστρα του δάσους (2017) και «Καταστρέφοντας τα χρώματα της νύχτας (2018)» Εκδόσεις 24 γράμματα. Ποιήματα του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ποιητικές ανθολογίες.
