Τα ειπωμένα πέταξαν.
Έπεα πτερόεντα.
Τ’ ανείπωτα καραδοκούν.
Ακροβατούν μετέωρα
στης γλώσσας την αιχμή.
Πίσω από τύψεις κρύβονται.
Αθόρυβα τη σκέψη γδέρνουν.
Απωθημένα αισθήματα φωλιάζουν.
Όταν καταπίνονται φαρμάκι.
Λεπίδες όταν εκτοξεύονται.
Λόγια λυσιμελή, εκηβόλα.
Εκείνα πιο πολύ φοβάμαι.
Η Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ. Φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ. Πεζογραφήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους,περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις.
