Μαριάννα Χαρτσά | Έξι ποιήματα

© Todd Hido

[Χωρίς Ζωή]

Σαν πλαστικό λουλούδι

που δεν ένιωσε ποτέ στις ανύπαρκτες ρίζες του

νερό,

έτσι κι εγώ.

Δεν ποτίστηκα ποτέ

με αγάπη.

Στο βάζο μου σκόνη, 

στον αέρα μου περίσσιο διοξείδιο.

Πως να ΄χω ζωή;

 


[Τετράστιχα]

 Η διάθεση μελαγχολική 

με υπομονή περίσσια

κι αγάπη υπερβολική 

στην θλιβερή συνήθεια.

*

Στέκω, κοιτώ τη θάλασσα βαθιά

είναι φουρτουνιασμένη,

ρωτώ, γιατί και μ΄απαντά

 η καρδιά σα πέτρα είναι σφιγμένη.

 


[Το Βράδυ]

  Βράδυ είναι λέω θα βγω,

να ζήσω στο σκοτάδι

ωσάν αστέρι σ΄ουρανό

έχω κάποια χάρη.

Βράδυ είναι και θα βγω

να κλάψω στο σκοτάδι

ωσάν παιδί μοναχικό

έχω μια μάνα, ανάγκη.

Μα με τον ήλιο την αυγή

δυνατή θα πάρω φόρα.

Θα μπω πάλι στο κλουβί,

σύρματα ηλεκτροφόρα.

 


 [Γκρι Διάλογος]

Μοναχικός

Άνθρωπος
Ρυπαίνεται

Ίσως

Απαντήσει

Νοερά

Νοσώ

Ατρόμητα

 


 

[Γένους Θηλυκού]

Στο εσωτερικό μόνη

περίγραμμα μ΄αγκάθια

μια σκιά ντυμένη χάδια.

Στη μορφή απρόσιτη, 

– όμορφα πλεγμένη

με πορεία αβέβαιη

μια θάλασσα που τρέμει.


[Πορτοκαλί Φεγγάρι]

 

Πορτοκαλί φεγγάρι είσαι μοναχό

ήλιος που μες τη λύπη δύει,

τ΄αστέρια σβήνεις απ΄τον ουρανό

και μια σιωπή σε πνίγει.

Πορτοκαλί φεγγάρι είσαι μοναχό
 για σπίτι έχεις το βράδυ

μα ύπνο κάνε ζηλευτό,

πριν την αυγή πάντα είναι σκοτάδι.

 


Η Μαριάννα Χαρτσά γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται.Έχει σπουδάσει φωτογραφία.  Είναι άνθρωπος με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Γράφει, ζωγραφίζει και ασχολείται με κατασκευές. Άρθρα της σχετικά με τη Φωτογραφία έχουν δημοσιευθεί σε αντίστοιχη στήλη διαδικτυακού περιοδικού. Φωτογραφικό της υλικό υπάρχει στο λογαριασμό της στο Instagram: https://www.instagram.com/chartsa_mar/