[Άγριο Τοπίο]
Μια σακούλα σκουπίδια, αξίζει περισσότερο από δέκα ζωές,
μετρημένες στα δάχτυλα κι ας πιάσανε στο τέλος χιλιάδες.
Σπασμωδικές κινήσεις σε ένα τοπίο εκφυλισμού και σήψης.
Δε νοιάστηκε καημένε ποτέ, ποιος τελικά θα ζήσει.
Κέρασμα θανάτου που έρχεται με πολλούς τρόπους.
Σύγχρονα καμίνια που τρέφονται με σάρκες ανθρώπινες.
Ναζιστικές θηριωδίες σε αργό τέμπο, «σοφότερα» καμωμένες.
Στο σημάδι του σκορπιού δε φύσηξε ποτέ,
εκείνο το αεράκι της αλλαγής ξέχασε να έρθει.
Δεν είχε ποτέ σκοπό να έρθει, τώρα είναι γνωστό.
Καινούρια τείχη έκλεισαν τα όνειρά μας,
μας χώρισαν στα δύο και δε νοιάστηκαν για τίποτα,
παρά μόνο για τα γνωστά συμφέροντα,
που ορίζουν τον κόσμο και τη μοίρα του.
Μη σοκάρεσαι, κι ας μένεις γυμνή μπροστά στο θάνατο.
Δεν ευνοεί ο καιρός αδράνειες, η σκέψη πρέπει να ‘ναι καθαρή.
Δεν αρέσουν σε κανένα οι εικόνες της φρίκης.
Τις συνηθίσαμε εύκολα θαρρώ και δε μας θλίβουν πια.
Αλήθεια όμως η θλίψη δεν έφτανε ποτέ,
ακόμα και η οργή είναι μικρή μπροστά σε όλα όσα συμβαίνουν.
Η κραυγή αγωνίας έχασε την αρχική της ένταση.
Αγωνιάς; Να είσαι ήρεμη… Όλοι εδώ είμαστε.
Μέσα στον κόσμο κι εσύ. Ποτέ μη σε ξεχωρίσεις.
Μη γελιέσαι δεν ήσουν ποτέ κάτι το ιδιαίτερο.
Δε θα νοιαστεί κανείς όσο δε νοιάζεσαι για τίποτα.
Καπνός, φωτιά, σκόνη και μολύβι ορίζουν τη μοίρα στο μισό πλανήτη.
Κι ο άλλος μισός δεν είναι για να τον ζηλεύεις.
Αργά και βασανιστικά, η καταστροφή θα προχωρήσει παντού.
Ξέρεις μέσα σου, φοβάσαι να το πεις ακόμα, ποιος θα τη σταματήσει.
[Μη φοβάσαι]
Κοφτή πια βγαίνει η ανάσα σου
πιότερο βάσανο παρά ζωή.
Η νύχτα πέφτει βαριά στους ώμους,
το φως του φεγγαριού έκαψε το σβέρκο σου.
Ξέμεινες πια από κουράγιο
ούτε το τελευταίο τσιγάρο δεν έστριψες.
Φοβάσαι… Πλέον η αυγή σε τρομάζει,
με τη νύχτα φιλιώθηκες πια.
Κι ας χρειάστηκες βοηθήματα.
Μη φοβάσαι… Δεν ήταν τίποτα.
Ένα ενοχλητικό τηλεφώνημα μονάχα.
Ο Γιώργος Αναστασόπουλος γεννήθηκε το 1985 στην Καστοριά. Ζει και εργάζεται ως κτηνίατρος στη Θεσσαλονίκη. Εραστής τη τέχνης της γραφής: ποίησης και πεζογραφίας. Οι ποιητικές συλλογές και το υπόλοιπο συγγραφικό του έργο παραμένει ανέκδοτο και δημοσιοποιείται σταδιακά στο διαδίκτυο.
