[ακατοίκητο]
{Στο κουδούνι του σπιτιού μου
δε γράφει όνομα
και στην αυλή μου
φύτρωσε ένα σκιάχτρο.
Πάνε χρόνια
που αναρωτιέμαι
γιατί δεν έρχεσαι.}
[βήματα]
{Ο χρόνος χωρίζεται
σε στιγμές, λένε.
Ο χρόνος χωρίζεται
σε βήματα, λέω.
Είναι τα βήματα
τα περπατητά,
τα αθόρυβα.
Τα δυο πόδια
που σε πάνε σε σκέψεις πεζοδρομίου.
Τα δυο παπούτσια
που πρώτη φορά παρατηρείς
ότι και με κόμπους
αν θες κινείσαι
-σφιχτοί κόμποι σε σχήματα φιόγκου
για ξεκάρφωμα-
Κι είναι και τα βήματα
τα τρεχαλητά.
Αυτά των δύο επιλογών
-φεύγω έρχομαι-
Κι εδώ δυο πόδια
που σε πάνε σε σκέψεις πεζοδρομίου,
απλά πιο γρήγορα,
βίαια, άθελα
κι αλίμονο ηθελημένα.
Κι εδώ δυο παπούτσια
που πρώτη φορά παρατηρείς
δυο φιόγκους
για ξεκάρφωμα κόμπων
-σφιχτοί κόμποι,
σταμάτησε το αίμα στα χέρια σου
για να τους πετύχεις-
Ο χρόνος χωρίζεται
σε βήματα, λέω.
Σε πάτους παπουτσιών
που φαγώθηκαν ή όχι.}
[βλωμός]
Στα μεσημέρια σου τα νηστικά
προσφέρομαι συκώτι πιωμένο.
Μ’ ένα άνοιγμα του στόματος
θα φας και θα πιεις.
Δε θα με μασάς ώρα,
δεν έχω ίνες μήτε λίπη.
Είμαι από κείνες που τους λείπει
αυτό το κάτι που κολλάει στα δόντια
και έλκει τη γλώσσα
μέχρι να ερεθιστεί, να σπυριάσει.
Θα με καταπιείς γουλιά
και θα βρεθώ στη θαλπωρή του στομαχιού σου,
κατάμονη,
διαβάζω για κηδείες και μνημόσυνα
— προχτές που ‘φαγες εφημερίδα με λεμόνι–
Όταν νυχτώσει, θα με αποβάλεις
ξένο σώμα, το περιττό που δε χωνεύτηκε,
μια ακαθαρσία.
Στα χέρια σου κρατάς τις αγγελίες
κι ο αέρας μυρίζει λεμόνι που μόλις κόπηκε.
Η Βάσω Χριστοδούλου γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1982. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «60 αποχρώσεις του μαύρου σε φόντο λευκό» εκδόθηκε το 2012 απ’ τις εκδόσεις “λογείον”. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διαδικτυακά περιοδικά και ιστολόγια, στην ανθολογία ποιημάτων του Γιώργου Χ. Θεοχάρη «Ξένων αιμάτων τρύγος» , {εκδ. Γαβριηλίδης} καθώς επίσης στο ποιητικό ανθολόγιο της εφημερίδας “Αυγή” { Ιανουάριος 2016}. Ποιήματά της από την πρώτη της συλλογή έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά. Θα την βρείτε στο ιστολόγιό της “τα αδέσποτα”.
