Ιστορία που πρέπει να διαβαστεί με την υπόκρουση του Instrucciones para bailar un vals
Έχετε δει γραβάτα να ανεμίζει; Ε λοιπόν μάθετέ το πως στην λεωφόρο Νασιονάλ μια φορά και έναν καιρό έλαβε χώρα αυτό το παράδοξο θέαμα.
Ο Νταβίντ τρέχει να προλάβει τον αγώνα. Από παιδί έβρισκε στο ποδόσφαιρο εκείνο που άλλοι βρίσκουνε στα παιχνίδια των στρατηγών ή αν πρόκειται για κορίτσια στο επικίνδυνο παιχνίδι της Ιουλιέτας. Επικίνδυνο κυρίως επειδή σημαίνει πολλή και άδολη δροσιά θυσία στην αγάπη μα αυτή είναι μια ιστορία που γράφει καλύτερα η ζωή.
Ο Νταβίντ έκλεισε το ταμείο, έκλεισε το χρηματοκιβώτιο, έκλεισε τους λογαριασμούς του, έκλεισε το κλιματιστικό, έκλεισε τα φώτα, την πόρτα που οδηγεί στο κουζινάκι. Έκλεισε την πόρτα, επανέλαβε την τελετή και έφυγε κεφάτος επειδή είχε κερδίσει δέκα ολόκληρα λεπτά. Που σημαίνει αν τρέξει ίσως προλάβει το λεωφορείο των οκτώ παρά κάτι και δεν χρειαστεί να χάσει την σέντρα. Και έχει το βάδισμα το χαρωπό και το απρόσεκτο που έχει καμιά φορά η ζωή. Όλος του ο κόσμος κρατιέται από αυτό το ματς. Θα είναι πραγματικά φανταστικό, αν σκεφτεί κανείς πως θα πρέπει οπωσδήποτε να προκύψει νικητής, μια και καμία ομάδα δεν την συμφέρει ένα αμφίρροπο αποτέλεσμα.
Το σκέφτηκε καλά, θα επαναλάβει τις ακριβείς κινήσεις που έκανε σαν πήραν πανηγυρικά το πρώτο παιχνίδι. Συλλογιέται και περπατά μα αυτό είναι σκέτη αυτοκτονία στους δρόμους τριγύρω από την λεωφόρο Νασιονάλ. Πρόσεχε, έτσι όπως πας θα σκοτωθείς μα ο Νταβίντ δεν δίνει σημασία και τώρα δεν περπατά μα πετά, ίσως αν όχι στα σύννεφα μα σίγουρα μερικά δάχτυλα πάνω από αυτόν τον χαμό που λέμε παλιοζωή. Πού έχεις το νου σου, του φωνάζουν δυο κορίτσια και έπειτα του χαμογελούν. Θα μπορούσε να πει, έχετε χρόνο για μια μπύρα και εκείνες να πουν ναι, γιατί όχι και έπειτα οι τρεις τους να μεθύσουν κάτω από τα αστέρια στην ταβέρνα της πλατείας.
Ωστόσο, η ώρα πήγε κιόλας επτά και κάτι. Όλο του το πλεονέκτημα κινδυνεύει να χαθεί. Πρέπει να προλάβει να αλλάξει, να ετοιμάσει κάτι πρόχειρο, να ανοίξει το παράθυρο και να βάλει λίγο νερό στο καναρίνι που άγνωστο για ποιο λόγο, συνεχίζει να τραγουδά. Σίγουρα δεν θα προλάβει. Το καναρίνι τον νοιάζει περισσότερο από όλα, άγνωστο γιατί.
Το πράγμα χειροτερεύει. Στο βάθος φαίνεται το λεωφορείο. Σαν να λέμε από μια κόντρα ο επιθετικός φεύγει ταχύτατα στον κενό χώρο, η μπάλα τον περιμένει, ξεχύνεται προς τον τερματοφύλακα. Ο τελευταίος ορμά δίχως έλεος μα ο επιθετικός ντριπλάρει και το στάδιο σείεται.
Πάει να πει ο Νταβίντ προλαβαίνει το λεωφορείο και η βραδιά εξελίσσεται σε μια υπόθεση win – win. Είναι τρελός λένε καθώς ο Νταβίντ ξεχύνεται στην λεωφόρο γλιστρώντας ανάμεσα από τα αυτοκίνητα όσο το λεωφορείο ξεχωρίζει πια με το ηλεκτρονικό του νούμερο στην πρόσοψη. Εμπρός Νταβίντ, το στάδιο σείεται, οι ανάσες είναι κομμένες, μακάριε Νταβίντ μα θα πρέπει να προσέξει καλά το φορτηγό, το σπορ αυτοκίνητο στα δεξιά και πρωτίστως το λεωφορείο που έρχεται νυσταγμένο, μια ευθεία αντίστιξη στην γενικότερη ατμόσφαιρα. Ο Νταβίντ τα παίζει όλα για όλα και φεύγει κάθετα με την μπάλα στα πόδια, στην αρχή εξελίσσεται καλά μα έπειτα το λεωφορείο επιταχύνει, ο Νταβίντ τα χάνει, ένας τρομερός θόρυβος, μια κραυγή και τίποτε.
Έρχεται η ομάδα, η ομάδα φωνάζει ένας νεαρός και ένα τσούρμο δημοσιογράφοι στρίβουν από την γωνιά του δρόμου κοιτώντας πίσω τους. Κάποια στιγμή, σταματούν και τα φλας αστράφτουν καθώς το λεωφορείο της ομάδας προχωρεί προς το στάδιο. Οι περαστικοί τους πετούνε μικρούς, ξύλινους εσταυρωμένους, γαρύφαλλα, ροζάρια.
Και ο Νταβίντ; Αυτός μαζί με τους άλλους επιβάτες να τον βρίζουν χυδαία με αχαρακτήριστα λόγια, υπομένει στωικά το μαρτύριο του. Τώρα πάνε όλα στράφι, το πράγμα χάλασε τελείως. Έτσι όπως πέρασε εμπρός από το λεωφορείο τα φρένα σπάσανε και το μεταλλικό κήτος καβάλησε τον κρουνό και ένας πήδακας νερού έφτιαξε μια αψίδα για την λεωφόρο Νασιονάλ. Ο Νταβίντ δεν φταίει με ευθύ τρόπο μα αν δεν έκανε την τελευταία ντρίπλα, αυτήν που επέτρεψε στον αμυντικό να χιμήξει με μίσος στην μπάλα που μένει ακυβέρνητη μονάχα για μια στιγμή. Συγχωρήστε με, να ξέρετε πόσο σημαντικό ραντεβού με περιμένει, να ξέρετε τι καταστροφή είναι το γεγονός πως εστοίχισα σε όλους σας μια φριχτή απώλεια χρόνου. Με λένε Νταβίντ.
Μα την κρίσιμη στιγμή, τα δυο κορίτσια που τον είχαν συμπαθήσει και δεν του είχαν αρνηθεί ένα κέρασμα τον βοηθούν να αποδράσει από την δύσκολη θέση. Και τώρα ο Νταβίντ προσπαθεί με προσποιήσεις να περάσει την πρώτη γραμμή της άμυνας της Ναταλί, μα αυτό είναι δύσκολο και οι δυο τους νιώθουν πως θα θελήσουν να ξαναβρεθούν. Πάντως κινδυνεύουν να χάσουν το μυαλό τους από εκείνο το βαλσάκι που ελαφραίνει την πόλη και την στιγμή μια παλάμη πάνω από τον σαματά και την παραζάλη της ζωής εδώ κάτω.
