Ο Αξιός,ο Αχελώος
και η Κερκίνη
είναι αιχμάλωτοι πολέμου
στις τιμές του χρηματιστηρίου
και της βιομηχανίας
Μικρό, υδάτινο
μυθιστόρημα
στις όχθες του Έλβα
Κυρίες και κύριοι, η εποχή του νερού σήμανε. Εκείνος που θα εξασφαλίσει τας απαραίτητας πηγάς θα διαδραματίσει σπουδαίο και αποφασιστικό ρόλο.
Την αμέσως επόμενη στιγμή οι αρχές πήραν να φυλάνε τις πηγές και τα καλντερίμια. Ένστολοι, φορτωμένοι σαν αστακοί παραφυλούσαν πίσω από τις πρασιές. Οι ιδιοκτήτες εξέφρασαν τα παράπονά τους στους τοπικούς βουλευτές, όμως ματαίως. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει το οτιδήποτε.
Η εποχή του νερού σήμανε, έλεγαν και οι μεν και οι δε. Ένα αφοπλιστικό επιχείρημα σφράγιζε τις συζητήσεις. Κάθε τόσο μες στα γραφεία κάποιος αγγελιοφόρος έφερνε το τρομερό νέο της ερημιάς. Έτσι το ονομάσανε, επειδή τα σημειώματα των αγγελιοφόρων τέλειωναν πάντα με την σκληρή έκφραση, η περιοχή ερημοποιήθηκε.
Δεν έλειψαν τα επεισόδια. Μερικοί πλοιοκτήτες ζήτησαν και πήραν αποζημιώσεις. Υπήρχαν και άλλοι που σκαρφίστηκαν ευκαιρίες. Σαν εκείνον τον χαρτογιακά που πήρε όλη τα δεκαπεντάλεπτα δικαιώματά μας και με ύφος απολογητικό, δίχως να κάνει σχόλιο για την κομπίνα, είπε ότι και τα γράμματα των αγγελιοφόρων.
Η περιοχή ερημοποιείται. Υπήρχε μια διαφορά και αυτή δεν ήταν άλλο από τον ενεστώτα χρόνο. Τότε ήταν που οι αρχές θορυβήθηκαν. Ένας ληστής συνιστά μια προσωπικότητα αξιοσέβαστη, κάποιον που έλαβε υψηλή εκπαίδευση και δαπάνησε ώρες μες στην κακοφορμισμένη καρδιά της νύχτας. Συγκροτήθηκαν συνεργεία επείγουσας αυτοψίας. Έτσι ονομάστηκαν, κυρίως επειδή οι λέξεις δεν στερεύουν και οι άνθρωποι έχουν αναπτύξει εδώ και καιρό μια φυσική αγωνία στην έλλειψη του ενός και του άλλου πράγματος. Όπως και να το δει κανείς η πρωτοτυπία σε αυτές τις κρατικές εξειδικεύσεις μαρτυρά μια ζωντανή δημιουργικότητα. Τίποτε δεν έχει πεθάνει.
Και τότε τι σημαίνει πως μια περιοχή ερημοποιείται; Τι συμβαίνει στα μέρη που αγαπήσαμε; Δεν μπορείτε έτσι ελαφριά να καταδικάζετε στην μοίρα του απέραντου μεσημεριού έναν τόπο.
Ο ληστής κατέληξε εξαιτίας των τραυμάτων του. Οι ιατροί είπαν πως με την τρύπια του καρδιά έζησε περισσότερο από όσο του αναλογούσε. Προτού για πάντα ταξιδέψει πρόλαβε και είπε στο αυτί του κληρικού, η εποχή του νερού έχει σημάνει. Αργότερα συντετριμμένος συνάντησε την ίδια φράση στον τοίχο ενός σπιτιού.
Το ραδιοφωνάκι του κυρίου παίζει στην διαπασών. Είναι καλοκαίρι και η Μαδρίτη ανασαίνει με δυσκολία. Κανείς δεν φοβάται για εκείνη. Ο εκφωνητής διαβάζει την είδηση. Η πέτρα έγραφε, αν με βρεις τότε κλάψε. Ένιωσε τον λαιμό του να στεγνώνει, θυμήθηκε τους πάνοπλους φύλακες των πηγών, του έλειψε έτσι ξαφνικά ο φίλος του, άκουσε μια σταγόνα μες στην σιγαλιά της κουζίνας. Η νύχτα με το καλέμι πελεκάει την έλλειψη και την ανάγκη. Δεν έχει σταγόνα μέσα του, μέσα του δουλεύουν οι δυνάμεις της καταστροφής, όλα είναι κρίσιμα. Ο εκφωνητής συνεχίζει. Είναι κάτι λέξεις που καρφώνονται πάνω στο ηχείο, σαν μικρές, καναρινί σημειώσεις. Επιγράμματα 2022 χρόνια μετά. Οι λέξεις που καρφώνονται είναι δελτίο, απαγορεύεται, ωράριο, ευθύνη, τιμωρία, ανθρωπιά, ανθρωπιά, μαζί, φονιάς. Έλλειψη.
Σαν να σταλάζει το ίδιο τραύμα, ο εκφωνητής λέει αμήχανα, με στεγνά τα χείλη του, η εποχή του νερού έφθασε. Και μια καινούρια βία τρομοκρατεί τα χωριά στις όχθες του Έλβα, τα χωριά που γνωρίζουν πως η εποχή του νερού για πάντα πέρασε.
Α.Θ
