Όλες οι ελιές σου με τη γενοβέζικη ρίζα, πατρίδα
πιστοποιήθηκαν στις όχθες του Αιγαίου
όταν των μελτεμιών τα νήματα
έδεσαν κόμπο την αλμύρα στα κλαριά τους
Τα στενά μονοπάτια
καθώς τις είδαν έτσι αλλοπαρμένες
αμέσως τις ερωτεύτηκαν
Τις νύχτες λοιπόν που γεμίζει το φεγγάρι
τα πυκνά φυλλώματα ρίχνουν
την σκιά τους σ ‘ αυτό το χώμα
σαν έρωτα
Κανείς δε μπορεί να μπει ανάμεσό τους
μόνο κάτι σύννεφα που περνούν
και μπερδεύουν για λίγο
τους μικρούς ίσκιους τους
μαζί τους
Η Ζωή Καραπατάκη κατάγεται από το Πλωμάρι της Λέσβου . Τελείωσε εκεί τις γυμνασιακές της σπουδές και μετά φοίτησε στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε σαν φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή το 2018 στις Νησίδες με τον τίτλο ‘Ο παίκτης και το παίγνιο”. Ποιήματά της εκτός της συλλογής αυτής βρίσκονται κυρίως σε ιστοσελίδες και κάποια σε κάποια έντυπα περιοδικά.
