Gilbert O’Sullivan – Alone Again | 1972, τα γεγονότα της χρονιάς με φόντο την μουσική

Gilbert O’Sullivan

Οι παρακάτω ιστορίες απομονώθηκαν από την διεθνή ειδησεογραφία. Αποτέλεσαν το υλικό ενός μικρού ημερολογίου που εντοπίστηκε ανάμεσα στους καινούριους τίτλους της δημόσιας βιβλιοθήκης. Κάλυπταν μια μεγάλη περίοδο από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα ως τα τέλη του. Κάλυπταν μια μεγάλη και μυθική περίοδο για την ανθρωπότητα, γραμμένα τηλεγραφικά. Κάπου κάπου ξεχώριζαν μερικές προσωπικές σκέψεις, όμως το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό τους εντοπίζεται στον τρόπο που αποτυπώνεται η πραγματικότητα εκείνης της εποχής. Θα πρέπει να επισημανθεί πως παρά την επισταμένη μελέτη των χειρογράφων ποτέ και πουθενά δεν βρέθηκε έστω μια ένδειξη του συγγραφέα. Απόψε στην αίθουσα των δεξιώσεων του συλλόγου βιομηχανικών εργατών του Μπρίστολ διαβάζεται το αλμανάκ του 1972. Στα ηχεία ακούγεται ο Γκίλμπερτ Ο ΄Σάλιβαν, φυσιολογικά και πάντα ολομόναχος σημαδεύοντας εκείνα τα χρόνια. 

[Το κοινό χειροκροτεί. Η αίθουσα συγκινείται και οι σπουδαστές του τμήματος συντηρητών διαβάζουν τα αποσπάσματα. Πίσω τους φωτίζονται μερικές φωτογραφίες από στιγμές και πρόσωπα εκείνης της χρονιάς. Η βασίλισσα Μαργαρίτα της Δανίας ξεχωρίζει, ίσως επειδή εκείνη την χρονιά ανέρχεται στον θρόνο της σκανδιναβικής χώρας. Η βασίλισσα χαμογελά στον φακό και η ιστορία αναλαμβάνει όλα τα υπόλοιπα, πάει να πει τα ολόχρυσα χρόνια της μικρής που ίσως εμπνεύστηκε κάποτε ο ίδιος ο Βελάσκεζ.

 

 ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ 

ΟΙ ΝΆΡΚΕΣ ΘΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ. ΈΤΣΙ ΘΑ ΑΝΑΚΟΠΕΙ Ο ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΧΑΘΕΙ. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΦΟΣΙΩΘΗΚΕ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ.  

Εφημερίδα Χοάνη, γερμανικός τύπος,

η έκρηξη υπήρξε σφοδρότατη. Τα τζάμια των σπιτιών έσπασαν και εδηλώθησαν μερικοί τραυματισμοί. Μα οι σκέψεις μας όλες ταξιδεύουν μαζί με τον Ίρβιν Μπίλιτζ που γίνεται απόψε κομμάτια κάπου στο Δυτικό Βερολίνο. Ένας άξιος ναυπηγός νεκρός. Ένα ακόμη θύμα από την ανεξέλεγκτη δράση των σοσιαλιστών. 

(στα ψιλά, δίχως σαλόνι και τα ρέστα)

Καμιά Κυριακή δεν θα ΄ναι ίδια από τούτη την στιγμή και έπειτα. Κάθε Γενάρη στο Ντέρρυ θα βαδίζουν σκυφτοί, όλο ντροπή, με ένα σπουδαίο βάρος στην καρδιά τους. Τις Κυριακές θα στάζει αίμα η μέρα πάνω στα κεφάλια των ανυποψίαστων. Κάποιοι γυρεύουν το δίκιο τους, κάποιος που απεργεί, εξαντλημένος με την απόφασή του συνδικάτου και την ανέχεια εδώ και μερικές εβδομάδες να κάνει την ζωή ασήκωτο βάρος. Οι φοιτητές γελούν και αντιστέκονται, ακριβώς όπως το ακούτε, κρατούν την καρδιά τους αποφασισμένη για όλα, διαθέτουν ένα βήμα μετέωρο, φορούν τριφύλλια στα πέτα των σακακιών τους, οι φωνές τους ενώνονται με την βροχή και έτσι φθάνουν παντού. Το Ντέρρυ απόψε μοιάζει με το κέντρο ολόκληρου του κόσμου.  

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟ,

ΣΤΗΝ ΡΟΔΕΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΣΦΑΓΗ. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΛΕΥΡΩΝ. Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΜΕΤΡΑ. 

ΣΦΟΔΡΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.Ο ΘΕΙΟΣ ΣΑΜ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΠΡΩΙΑΝ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ
ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΥ,
ΜΑΡΛΜΠΟΡΟ ΜΕΝ
 ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΑΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ .

 

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ!
ΔΕΚΑ ΤΥΧΕΡΟΙ ΘΑ ΑΝΤΑΜΕΙΦΘΟΥΝ
ΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
ΤΗΣ ΒΟΛΚΣ ΒΑΓΚΕΝ!

  

Τηλεγραφικά από την Μανάγκουα, Νικαράγουα, 

Είκοσι χιλιάδες άνθρωποι, γυναίκες και παιδιά. Αυτή είναι η αλήθεια για την δυστυχία που απόψε κέντρισε τις ζωές στην Μανάγκουα. Όλα τα διεθνή ινστιτούτα θέτουν την ένταση του σεισμού άνω του επιτρεπόμενου ορίου για τις κατοικημένες περιοχές. Αυτό σημαίνει πως η Νικαράγουα οφείλει να προσπαθήσει με όλες τις κυβερνητικές της δυνάμεις για να ανακουφιστούν οι πληγέντες από την θεομηνία. Οι καρδιές μας ανήκουν στην Μανάγκουα, την χώρα των ηφαιστείων.

 Βόρεια Ντακότα, από το ραδιόφωνο, απομαγνητοφώνηση,

Ένας κάτοικος δηλώνει τα ακόλουθα. “Περί τις πέντε το χάραμα ακούστηκε ένας υπόγειος θόρυβος. Έτρεξα να δω τα ζώα μα τότε αντίκρισα τις φοβερές λάσπες. Δεν πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα και το νερό από τους Μαύρους Λόφους έπνιξε όλην την πεδιάδα.” Ο νους μας είναι με όσους τούτη την ώρα δοκιμάζονται. Το κυβερνητικό κλιμάκιο σπεύδει αύριο προς εκτίμηση της κατάστασης και την λήψη διορθωτικών μέτρων.

 Ιρλανδέζικο ουίσκι, με έτη απόσταξης στην γεύση του,

Η παμπ καταστράφηκε ολοσχερώς. Χαρακτηρίζεται σφαγή, όμως για εκείνους που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα του IRA αυτή η υπόθεση δεν αποτελεί παρά έναν από τους κρίκους βίας που δένουν με αλυσίδες την ευημερία των κατοίκων.

 Ρέικιαβικ, για τον Μπόμπι,

Ο σπουδαίος πρωταθλητής διακρίθηκε για άλλη μια χρονιά στο περίφημο τουρνουά. Η οικοδέσποινα Φιλανδία προσέφερε στην κοινή γνώμη ένα μοναδικό γεγονός. Ο ταλαντούχος Μπόμπι Φίσερ κατακτά τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, χαρίζοντας στην αμερικανική εποποιία ένα ακόμη λόγο να πανηγυρίζει. Ο Μπόμπι Φίσερ είναι ένας μικρός θεός του ήλιου, ενώ σε ολόκληρη την επικράτεια ιδρύονται τοπικοί σύλλογοι με σκακιστικό ενδιαφέρον. Ο Μπόμπι αλλάζει την ζωή μας, στα αλήθεια.  

Κανάβεραλ, ακρωτήρι,

Οι Κέρναν, Σμιτ, Έβανς στελεχώνουν την τρίτη και τελευταία αποστολή για το φεγγάρι. Τελευταίο καρέ του διαστήματος για το θρυλικό Απόλλο που απόψε περνάει στην ιστορία, διασχίζοντας όλα τα γνωστά μας σύνορα. Καλή τύχη παιδιά! Ο θεός μαζί σας.

 ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΔΙΧΩΣ ΕΛΕΟΣ. ΠΗΓΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΙΨΗ ΕΝΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ. ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΟΙ. 

Μόναχο, έκτακτο,

Ασύλληπτο το δράμα που παίχτηκε απόψε στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Η ισραηλινή αντιπροσωπεία θρηνεί επτά μέλη της από την δολοφονική επίθεση της παλαιστινιακής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης. Όλα ξεκίνησαν αργά το βράδυ. Μεσολάβησε μια τρομερή ομηρία. Οι τελευταίες σκηνές εκτυλίχθηκαν στο αεροδρόμιο. Η Ολυμπιακή Κοινότητα θρηνεί τους νεκρούς αθλητές και θέτει ως υψίστης σημασίας την ενίσχυση των κανόνων ασφαλείας. Φαίνεται πως η διεθνής τρομοκρατία ήρθε για να μείνει.  

Όλη αυτήν την ζωή που ξοδεύεται εκεί έξω, την ομορφαίνουν πράγματα παράξενα. Μια βόλτα στην πόλη, οι ζωγραφιές στο τείχος, η φωνή του πατέρα που φθάνει κάθε βράδυ από το βάθος του δρόμου, κάνοντας κομμάτια την σιωπή της εργατικής μας πολιτείας.  Ίσως ένα τραγούδι, σαν εκείνο που παίζει επίμονα στο πικ απ. Μια ιστορία για την ομορφιά που ακολουθεί την τρομερή σκηνογραφία της ζωής μας.

 

“Σε μερικά χρόνια από σήμερα
αν αντέξω όλη αυτήν την πίκρα
το υπόσχομαι στον εαυτό μου
πως από έναν ψηλό πύργο
θα αφεθώ στο κενό
έτσι που να φανεί ξεκάθαρο
στον καθένα σας
πώς είναι όταν κανείς
χάνει τον ίδιο του τον εαυτό”

 

Το 1972 με αφήνει σε λίγες ώρες από τώρα. Ίσως η πιο όμορφη ιστορία να μην γράφτηκε ακόμη, ίσως απομένει λίγος χρόνος ακόμη και για μας Γκίλμπερτ. Το 1972 τελειώνει, όμως εγώ παραμένω νέος. Ίσως η καρδιά μου φαντάζει σπασμένη, με τα κομμάτια της λειψά. Όμως, κάποιος είπε πως αυτή είναι η μοίρα της και έτσι μετριέται το σημάδι που αφήνεις σε αυτόν τον κόσμο.

Με ένα πυροτέχνημα για σύνθημα αυτός ο κόσμος ετοιμάζεται για ένα ακόμη βήμα.


Α. Θ.