Φανή καλαμπόκη

Το φανάρι άναψε πράσινο. Δεν περνάει κανείς. Ίσως το θέσουν εκτός λειτουργίας. Ίσως θέσουν εκτός λειτουργίας και την άνοιξη. Προκαλεί ευφορία και επιβάλλει συναναστροφή, συναναστροφή με γυμνό δέρμα. Άναψε πάλι πράσινο. Πέρασε ένα χελιδόνι.   Η Φανή Καλαμπόκη γεννήθηκε το 1985. Είναι απόφοιτος του τμήματος φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής σχολής Αθηνών. Ζει και εργάζεται στη […]

 Μοιράζομαι μαζί σου ζωή Μοιράζομαι ένα τραγούδι “here comes the sun” Μοιράζομαι ένα ποτήρι νερό Μοιράζομαι ένα σεντόνι Μοιράζομαι λέξεις Μοιράζομαι αναπνοές, πότε λαχανιασμένες, πότες έτοιμες να σβήσουν Μοιράζομαι τη θάλασσα Μοιράζομαι τα άστρα πάνω απ’ το σπίτι μας Μοιράζομαι τη βραδινή δροσιά του Ιούλη. Μοιράζομαι τη μυρωδιά απ’ τη τριανταφυλλιά μας, τις γραμμές της […]

  Σήμερα έζησα συνοδεία ομπρέλας. Κλειστής. – Ξύπνησα με δυο ψιχάλες στα μάγουλα- Κρατήθηκε όρθια, σε γωνίες αναμονής, έμεινε σιωπηλή συνοδηγός στο αυτοκίνητο. μου κρατούσε το χέρι σφιχτά στις διαβάσεις. Βράδιασε και είδα τα άστρα, στεγνά. Άδικα περίμενα το νερό που δεν έφτασε, ασφαλής και καλυμμένη, κάτω απ’ την ομπρέλα που δεν άνοιξε.   Η […]

Απ’ το πρωί λαχταρούσε να γευτεί φρέσκο ζεστό ψωμί, είχε κλείσει δύο μέρες νηστικός. Αυτός ο φούρνος, σκεφτόνταν, αυτή η αναθεματισμένη μυρωδιά, τον είχε χτυπήσει σαν σφαίρα στο στέρνο, απ’ το πρωί αιμορραγούσε. Μια φέτα ή δύο θα ήταν αρκετές, αρκεί να ‘ναι ζεστό. Η μέρα φαινόταν σκάρτη, όπως η χθεσινή, έπρεπε να αλλάξει πόστο, […]

Η μέρα μου είναι το καθάρισμα των υπολοίπων της προηγούμενης μέρας. Η ζωή μου είναι το συμμάζεμα των ξεχασμένων του χτες. Πιο γρήγορα τα πράγματα από ‘μένα συνήθως μένω, όχι πολύ, μια μέρα ίσως, πίσω. Το γεύμα της μέρας ολοκληρώνεται πολύ μετά τη χώνεψη, την επόμενη το πρωί, με το πλύσιμο των πιάτων. Ο βραδινός […]