Federico García Lorca | Γκασέλα του ζοφερού θανάτου

Τον ύπνο θέλω εγώ να κοιμηθώ των μήλων να ξεμακρύνω από την τύρβη των κοιμητηρίων. Τον ύπνο θέλω εγώ να κοιμηθώ εκείνου του παιδιού που επιθυμούσε μες το πέλαγο να κόψει την καρδία του. Δεν θέλω να μου ξαναπούν πως οι νεκροί δεν χάνουν το αίμα τους και πως το σάπιο στόμα τους νερό ζητάει […]

Federico García Lorca | Γκασέλα του απροσδόκητου έρωτα

Κανείς δεν ένιωθε το άρωμα από τη σκοτεινή μαγνόλια της κοιλιάς σου. Κανείς δεν ήξερε πως τυραννούσες ένα κολίβριο του έρωτα ανάμεσα στα δόντια σου. Χίλια αλογάκια περσικά κοιμόντουσαν επάνω στου μετώπου σου τη φεγγαρόλουστη άπλα, όταν εγώ τέσσερες νύχτες σφιχταγκάλιαζα τη μέση σου που οχτρεύεται το χιόνι. Σε γύψο ανάμεσα και γιασεμιά, το βλέμμα […]