Σοφία Θεοδοσιάδου | Ένα σχεδόν τηλεφώνημα

Οι μέρες κυλούσαν βαριά. Οι δείκτες στα δευτερόλεπτα του ρολογιού ακολουθούσαν μια πορεία αργή, σχεδόν βασανιστική.Οι μέρες ήταν ίδιες, σαν δύο σταγόνες νερό. Οι νύχτες ήταν πανομοιότυπες, σαν δίδυμα φεγγάρια. Οι αισθήσεις ήταν σε πλήρη ύφεση. Έβλεπε κάθε μέρα τα ίδια πράγματα. Άκουγε παρόμοιες ειδήσεις καθημερινά. Η γέυση των φαγητών της φαινόταν να μην αλλάζει. […]