Νέα έκδοση | Μαρία Κρασοπούλου – Το ύστερα του κόσμου

«Τι νερά αναβλύζουν» Εμένα ο άγγελός μου ξεδίψασε με οξύ. Να προσφαγίσει του έφεραν καρφιά και λαμαρίνες. Το πρώτο βράδυ κοιμόταν φρόνιμος. Φρεσκοπλυμένα έγιναν στρωσίδια οι αλυσίδες. Εμένα ο άγγελός μου οπισθάγκωνα τον κατήγορο έστεργε. Με εγκαρτέρηση έσβηνε τις μέρες του στον τοίχο. Το πρωί, στις ίσιες βέργες του παραθύρου, στον ήλιο εγκάρσια στέγνωνε τις […]