Λαμπρινή Σταμάτη | Δύο ποιήματα

Ασπίδα Άνοιξαν τα μάτια κι οι παλάμες κι έσταξε η ζωή γαλήνη κι ένα εγώ μαδημένο από τα σουλάτσα και τις τρικλοποδίες Κι ήρθαν έπειτα οι μέρες που άδειασαν από άδειες ευχές κι ανέτειναν μικρές ομπρέλες σε γεμάτους ουρανούς   Κρυφτό Κοιτώ τις αληθινές λευκές παιώνιες στην τραχιά κορδέλα σφιχτοδεμένες, τακτικές μες στα διάτρητα τελάρα Ένας […]