Δ.Π. Παπαδίτσας | ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ III

Γιατί ἔχω μέσα μου ἕνα νεκρό πουλί κι ἐσύ τό λυπᾶσαι Γιατί μοῦ κρατάς τά χέρια καί τά δικά σου χέρια τά ‘χω κρυμμένα στόν ὕπνο μου Γιατί τό σῶμα σου μοιάζει μέ ὄνειρο πού ἀκολουθεῖ τις πράξεις μου ὅλη τή μέρα Καί λίγο λίγο μοῦ ἔρχεται στή μνήμη Γιατί μοῦ λές γιά τήν ἀγάπη […]