Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου | Παράκτιος οικισμός

[Περί το τέλος της ημέρας] Στο τραπέζι είχε απομείνει ένα μαχαίρι. Πρωτύτερα είχε κόψει ή τραυματίσει. Τώρα η αχρηστία το πάγωνε Σαν πτώμα μικρού ζώου από ατσάλι. Στο χαλί είχε απομείνει ένα πάτημα Δεύτερο πόδι σαν να μην υπήρχε. Εκτός κι αν αβαρές κι ανεμπόδιστο Συμβάδισε χωρίς ν’ αφήσει ίχνη. Μια φωνή απ’ την κοιλιά […]