John Ashbery | Ωδή στον Τζον Κητς

Σε χώρα σκοτεινή γεμάτη συκιές και βυσσινιές και μαρμελάδα από δαμάσκηνα και κύβους με γράμματα στις πλευρές τους, η χρυσή σάλπιγγα καλωσορίζει τα ψάρια από κόκκινο χαρτί. Ο βασιλιάς έχει μόνο ένα μάτι, είναι όμως στρογγυλό σαν πιάτο και βλέπει ό,τι δεν μπορούν να δουν οι άλλοι, των σοφών εξαιρουμένων. Χείμαρροι από κάτι έχουν μέσα […]

John Ashbery | Θά εἶχες νομίσει

Στό μεταξύ, πίσω στήν ἂψυχη Ἀμερική, οἱ ἂνθρωποι διασκεδάζουν ὃπως πάντα. Ἓνα πουλί ἐπισκέπτεται ἓνα λουτρό γιά πουλιά. Ἓνα νέο κορίτσι κάνει μετεκπαιδευτικά μαθήματα πολυϊστορίας. Οἱ μεγαμονάδες μου τραβοῦν τό λουρί στό ὁποῖο εἶναι δεμένη ἡ ἂνοιξη. Ὁ ἐτήσιος ἀγώνας δρόμου ἒχει ἀρχισει – ἂνθη λευκά στά μαλλιά κάποιου. Μπαίνει μέσα χορεύοντας στόν κενό ἀέρα, […]