Βαγγέλης Δρόσος | Άνθρωπος

Ι Σε όλα σου θνητός Κυρίως στο φρόνημα Της πρώτης νιότης μονομάχος Στα ύστερα διαιώνιος σκλάβος Ευάλωτος στους πολυμάχαιρους Καταχωμένος στο σύσκιο του περίστυλου Ασθμαίνεις Περίφοβος απ’ τις φωνές Εικονικών ανθρώπων Που συνταράσσουν το αμφιθέατρο Με μάτια άγριου ζώου Έντρομα Φωσφορικά Πώς να βγεις; Θα πολεμήσεις; Στέκεις δίβουλος Καταμεσής μιας ζούγκλας Άνθρωπος   ΙΙ Πλανήθηκα […]