Αναστάσης Πισσούριος | Το μικροδιήγημα

Αν πράγματι ήταν θέμα ακρίβειας ως προς τον χρόνο της αφήγησης ή ζήτημα συμπύκνωσης ως προς την έκταση του χώρου – της ποσότητας – τότε και η περίληψη ενός κειμένου θα μπορούσε να οριστεί ως λογοτεχνία. Η ουσία του μικροδιηγήματος δεν έγκειται στη σύντομη αφηγηματικότητά του. Η κειμενική βραχύτητα δεν ορίζει ένα λογοτεχνικό είδος αλλά […]

Η άφιξη των θηρίων του Γ. Καλοζώη (Ενύπνιο 2023) και μια κριτική αποτίμηση της κριτικής του Π. Νικολαΐδη

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Ένα ποίημα και πολύ περισσότερο μια συλλογή ποιημάτων γράφεται για διάφορους λόγους. Λόγοι που μπορεί να είναι καθαρά προσωπικοί μέχρι και αυστηρώς κοινωνικοπολιτικοί. Οποιοσδήποτε λοιπόν είναι ο λόγος ενός ποιητικού προϊόντος είναι γεγονός ότι πάντα έχει κάτι να πει. Το ότι όμως ένα ποιητικό προϊόν έχει κάτι να πει δεν σημαίνει […]

Έλενα Τορναρίτη, ένα ποίημα: Λεύκα «τζαι δάση φτερωτά»

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Το συγκεκριμένο ποίημα Λεύκα της Έλενας Τορναρίτη βρίσκεται δημοσιευμένο στο βιβλίο Άλφα, εκδόσεις ΑΩ. Το βιβλίο είναι μια συλλογική καλλιτεχνική δημιουργία με εικαστικές και λογοτεχνικές αναγνώσεις του βιβλίου Βομβύκιο του Τεύκρου Ανθία, που γράφτηκε το 1940. Χωρίς να επεισέρχομαι σε μια καλλιτεχνική αποτίμηση της προσπάθειας, ούτε κάποιας κριτικής τοποθέτησης, επειδή πολύ […]

Θαυμάσια Πυρκαγιά Οροφής του Χρήστου Κυριακίδη ή «κεντάω το δέρμα»

  Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος   Η ποιητική συλλογή Θαυμάσια Πυρκαγιά Οροφής του Χρήστου Κυριακίδη τυπώθηκε σε 300 αντίτυπα στη Λευκωσία στα πλαίσια της έκθεσης AIR AIR το Δεκέμβριο του 2018. Στην ποίηση του Κυριακίδη, τουλάχιστον όσον αφορά τη συγκεκριμένη συλλογή, η χρήση της ομοιοκαταληξίας λειτουργεί διακριτικά και χωρίς καμιά υπερβολή. Ο ποιητικός του λόγος […]

Σύντομο κριτικό σημείωμα για Το βιβλίο των χεριών (Εκδόσεις Θράκα 2023) του Αντώνη Μπαλασόπουλου

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Ο τίτλος του έργου Το βιβλίο των χεριών του Α. Μπαλασόπουλου από τις εκδόσεις Θράκα μας προϊδεάζει εκ πρώτης όψεως για το τι πραγματεύεται η συγκεκριμένη συλλογή ποιημάτων. Τα χέρια γίνονται ο άξονας γύρω από τον οποίο συνθέτει ο ποιητής το ποιητικό του έργο. Για να κάνει σαφή την έννοια των […]

Κριτική της κριτικής στο «Brandy Sour – Μυθιστόρημα σε είκοσι δύο δωμάτια» (εκδ. Πατάκη) της Κωνσταντίας Σωτηρίου

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Το Brandy Sour – Μυθιστόρημα σε είκοσι δύο δωμάτια (εκδ. Πατάκη 2022) της Κωνσταντίας Σωτηρίου κοσμεί μαζί με την τριλογία της – Η Αϊσέ πάει Διακοπές (2015), Φωνές από Χώμα (2017) και Πικρία Χώρα (2019) επίσης από τις εκδ. Πατάκη – χωρίς αμφιβολία τα κυπριακά γράμματα. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε […]

Αναστάσης Πισσούριος | Σφαίρες

Θεωρείται τυχαίος επισκέπτης. Τα τελευταία χρόνια άρχισε να κρατάει στους ώμους του τον κόσμο. Τον συναντάμε κυρίως σε κατοικημένες περιοχές και φωλιάζει συνήθως σε δέντρα και κήπους σπιτιών. Προτιμάει τα πυκνά φυλλώματα των δέντρων. Τη γρήγορη του εξάπλωση την οφείλει στο γεγονός ότι πνίγει οτιδήποτε θεωρεί ως απειλή. Αναπαράγεται αρκετές φορές τον χρόνο ακόμα και […]

«Η ανάσα των δίπλα» (Εκδόσεις Το Ροδακιό) – έγκλημα και βία

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Μια συλλογή διηγημάτων θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια κατάθεση υπαρξιακών ανησυχιών ή και μια προσωπική εκτίμηση για ό,τι απασχολεί τον συγγραφέα. Επίσης, θα μπορούσε και να εγγράφεται στην εκάστοτε συλλογή η ψυχολογική ανάγκη του δημιουργού να εκφράσει τις απόψεις του. Μια τέτοια είδους όμως εμποτισμένη λογοτεχνική παραγωγή θα συνιστούσε μάλλον για […]

 Κριτικό σημείωμα για την ποιητική συλλογή, “Σαλός Μαγνήτης” της Ρωξάνης Νικολάου

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Μια κριτική σ’ ένα λογοτεχνικό έργο έχει χρέος να γίνεται πρωτίστως με σεβασμό προς το έργο. Κατά δεύτερον, επιτάσσεται η απαραίτητη προσοχή ώστε να μην κυριαρχήσει το συναίσθημα έναντι της κριτικής ανάλυσης. Κατά συνέπεια, ο ίδιος ο κριτικός επιβάλλεται να υπαγορεύει στην κριτική του να βρίσκεται με συνέπεια όχι κάπου αλλού […]

Παναγιώτης Νικολαΐδης | Ριμαχό

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος   Ως προσωπική κατάθεση σε μορφή ποίησης και ως συνομιλία με άλλους ποιητές, το Ριμαχό (Εκδόσεις Σμίλη, 2022) του Π. Νικολαΐδη αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα απόπειρα. Ωστόσο, κατά πόσο αυτό αρκεί για να το καταστήσει ποιητική συλλογή είναι αβέβαιο. Επί τω πλείστον, μια συλλογή ποιημάτων έχει μια λογική συνοχή ως προς […]