Ερωτικά Βοηθήματα / Μέρος Δεύτερο
Βασικές Αρχες των Αρχών ενός Έρωτος: Ό,τι αρχίζει ωραία, συνεχίζεται ακόμα πιο ωραία, ειδεμή δεν άρχισε ωραία, κι ας νόμιζες. Στον έρωτα, όπως και στο σκάκι, όταν έχεις κερδισμένη θέση και διστάσεις να προχωρήσεις, οδηγείσαι σε πανωλεθρία, χάνεις τα πάντα, ακόμα και αυτά που δεν είχες, και τώρα πια δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσεις. Κεραυνοβόλος έρωτας δεν υπάρχει, κι ας λένε. Υπάρχουν, ήδη από την παιδική & εφηβική ηλικία, πολλές συσσωρευμένες γνώσεις (εικόνες, ευωδιές, αγγίγματα, ήχοι, γεύσεις — από ροδάκινο, από φράουλα, από σταφύλι), και, όταν παρουσιαστεί το Θαύμα, Εκείνη/ος, το Ήμισυ, ο Άλλος Εαυτός, ξέρουμε να τον αναγνωρίσουμε — και να τον ακολουθήσουμε, και να σχεδιάσουμε εγχειρήματα και περιπέτειες μαζί του. Με καρδιά από φλόγα και μυαλό από πάγο, όπως ειπώθηκε από τον Μάλεβιτς. Με λογισμό και μ᾽ όνειρο, όπως ειπώθηκε από τον Σολωμό. Ο Leonard Cohen το είπε ιπποτικά: You’ll go Your way, I’ll go Your way too. Ο ee cummings το είπε ανυπέρβλητα: one’s not half two. It’s two are halves of one. Και ο Blixa με τους Einstürzende Neubauten το τραγούδησαν μια για πάντα: Youme & Meyou.
Φιλμ για Νεοερωτευμένους: The Arrangement (1969). Bad Timing (1980). A Night at the Opera (1935). In girum imus nocte et consumimur igni (1978). Sublime–F (2020). Convoy (1978). Les Enfants du Paradis (1945).
Bloomsday: Σαν σήμερα, 16 Ιουνίου, το 1904, ο JJ ερωτεύεται, εν συνεχεία απαθανατίζει τούτη την ημερομηνία, ξέρουμε πώς. Κάθε ερωτευμένος/η έχει τη δική του/της Bloomsday, την τιμά και την γιορτάζει δεόντως, πάντα πρωτότυπα (έρωτας δίχως πρωτοτυπία είναι επιμανίκιο τριμμένο), πάντα με χιούμορ (έρωτας δίχως χιούμορ είναι ψάρι δίχως ποδήλατο), πάντα με πάθος (έρωτας δίχως πάθος είναι ένα ωραίο τίποτα με μπόλικο καθόλου). Καλόν είναι η Bloomsday σας, ω Ερωτευμένα μου Αδέλφια!, να συνοδεύεται/εμπλουτίζεται από επετείους/δορυφόρους ώστε οι ευκαιρίες εορτασμών να είναι όσο περισσότερες γίνεται: π.χ. Επέτειος της Πρώτης Φοράς που Ήπιαμε Diplomatico, Επέτειος της Ένατης Φοράς που Είδαμε το Satantango, Επέτειος του Προσδιορισμού Εκείνου του Θεσπέσιου Δευτερόλεπτου που τα Σπιθίζοντα Βλέμματά Μας Έσμιξαν Ειδοποιώντας Μας Εξαίσια Ότι Είμαστε Πλασμένοι ο Ένας για τον Άλλον, Επέτειος της Στιγμής που Ολοκληρώθηκε το Πρώτο Κείμενο που Γράψαμε από Κοινού, Επέτειος της Έκτης Φοράς που Γίναμε Ένα την Τρίτη Φορά που Συναντηθήκαμε και Δεν Έβρεχε, Επέτειος της Δεύτερης Φοράς που Αγκαλιάσαμε το Ουράνιο Τόξο, και πάει λέγοντας, και πάει βλέποντας και κάνοντας.
Βιβλία για Νεοερωτευμένους: Lowry / Under the Volcano (1947). Breton / L’Amour fou (1937). Παλατινή Ανθολογία (7ος αιώνας π.Χ – 7ος αιώνας μ.Χ). Hegel / Phänomenologie des Geistes (1807). Debord / Panégyrique (1989). Ε. Χ. Γονατάς / Τρεις Δεκάρες (2006). Μαντάς / Ουάμ μπα μπαλούμπα (2020). Clausewitz / Vom Kriege (1832–1834). Μπαμπασάκης / Πλάσμα (2020). Mark Lanegan / Sing Bacwards and Weep.
Στρατηγική & Ποίηση: Ο Έρως, καθότι Πόλεμος, απαιτεί στρατηγική. Ω ναι, πόλεμος είν᾽ ο έρωτας — πόλεμος των δύο ερωτευμένων ενάντια σε ό,τι τείνει να απειλήσει τον Κήπο τους, σε ό,τι θρασύδειλα αποπειράται να υπονομεύσει το Μεγαλείο τους, ενάντια στους ψυχικά & πνευματικά κακομούτσουνους. Η στρατηγική που ακολουθουν οι ερωτευμένοι είναι η εγγύηση της οργιώδους μακροημερεύσεως του έρωτά τους — και στον έρωτα η μακροημέρευση είναι οργιώδης ή τίποτα. Δεν μπορώ να αποκαλύψω άλλα ως προς τη στρατηγική. Ως προς την ποίηση, έχω να πω ότι είναι το Α και το Ω κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας (ακόμα και όταν βράζουμε μακαρόνια ή όταν ξεφαντώνουμε στα φραουλοχώραφα, το κάνουμε ποιητικά αλλιώς είμαστε για να μας κλαίνε οι ρέγγες), συνεπώς είναι το Α και το Ω της ερωτικής πανδαισίας. Μάλιστα, όταν, για χιουμοριστικούς λόγους, η εν λόγω πανδαισία εκδηλώνεται/εκφράζεται, ενίοτε, με ψευδοεπιστημονική φρασεολογία ή με μια, αίφνης, χαϊντεγκεριανή ή φουκωϊκή ζαργκόν, τότε τα πράγματα γίνονται λίαν ποιητικά, υπερσέξυ και καυτά!
Καθόσον: ῾῾Η αυτοσυνειδησία επιτυγχάνει την ικανοποίησή της μόνο μέσα σε μιαν άλλη αυτοσυνειδησία᾽᾽ / Hegel
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Αδούλωτη Κυψέλη, Bloomsday 2020
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.
